با جست‌و‌جو در منابع معتبر روایتی مشاهده نشده است که از آن برداشت شود خواندن نماز به صورت فرادا، به صورت مطلق، بی‌اعتنایی به نماز جماعت و یا موجب عدم قبولی نماز خواهد بود؛ اما روایتی وجود دارد که می‌گوید سزاوار است همسایه‌ی مسجد نمازش را در مسجد بخواند: «لَا صَلَاةَ لِجَارِ الْمَسْجِدِ إِلَّا فِی الْمَسْجِد».[1]
البته، روایات فراوانی در فضیلت نماز جماعت وجود دارد که مقصود از این روایات، تأکید بر اهمیت چنین نمازی و نیز شرکت در کارهای گروهی جهت حفظ وحدت مسلمانان است؛[2] اما به معنای باطل‌بودن نماز فرادا نیست؛ بلکه به معنای کم بودن ثواب و پاداش آن است. بنابراین، هیچ فقیهی اقامه‌ی نماز جماعت را واجب ندانسته است، بلکه همه حکم به استحباب آن داده‌اند.[3] بر این اساس، حتی اگر فردی در محل اقامه‌ی جماعت حضور یافت ولی در عین حال، نمازش را فرادا خواند؛ هر چند کاری ناپسند انجام داده است؛ اما نمازش باطل نیست.[4]
[1]. «رُوِّینَا عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ ص أَنَّهُ قَالَ لَا صَلَاةَ لِجَارِ الْمَسْجِدِ إِلَّا فِی الْمَسْجِدِ إِلَّا أَنْ یَکُونَ لَهُ عُذْرٌ أَوْ بِهِ عِلَّةٌ فَقِیلَ لَهُ وَ مَنْ جَارُ الْمَسْجِدِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ مَنْ سَمِعَ النِّدَاء». ابن حیون، نعمان بن محمد مغربى، دعائم الإسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الأحکام، ج 1، ص 148، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چاپ دوم، 1385ق.
[2]. ر. ک: «پیامبر اسلام(ص) و تهدید کردن اصحاب به آتش زدن خانه»، 44200.
[3]. مستحب است نمازهاى واجب خصوصاً نمازهاى یومیه را به جماعت بخوانند. خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰى-امام خمینى)، ج 1، ص 767، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.