جستجوی پیشرفته
بازدید
149268
آخرین بروزرسانی: 1391/08/21
خلاصه پرسش
حد و مرز دوستی و رابطه دو مرد را بیان نمایید.
پرسش
من پسری 16 ساله هستم. مدتی است با یکی از هم کلاسی هایم دوست شده ام. تا به حال این چنین دوستی نداشته ام. رفتار های هر دوی ما با بقیه بچه های مدرسه متفاوت است و هر دو خیلی آرام هستیم. و به خاطر همین می توان گفت تمام سال در مدرسه با هم بوده ایم (مثل دو برادر، حتی بقیه بچه ها و مدیر و معاون هم متوجه شده اند) و همدیگر را دوست داریم. از نظر بقیه بچه ها رفتار هایمان کمی غیر عادی است ولی همانطور که گفتم به خاطر همان تشابه رفتارهایمان است. علاقه ها و حتی سلیقه هایمان هم مثل هم است و با پسر های دیگر متفاوت است. ما دوست داریم در آینده با هم زندگی کنیم و از هم به خاطر مسائلی مانند ازدواج جدا نشویم. می خواهیم با هم در یک خانه زندگی کنیم و به همدیگر در زندگی کمک کنیم. حال می خواستم بدانم آیا این کار خلاف اسلام است؟ و حکم همجنس گرایی را دارد؟ و آیا اصلا درست است این موضوع را به پدر و مادرمان بگوییم؟(البته فکر کنم آن ها هم به خاطر رفتارهایمان این موضوع را بهتر می دانند.) این را باید بگویم که مثلا خودم وقتی از او جدایم احساس دلتنگی و افسردگی می کنم چون رابطه من با او از رابطه برادری هم بیشتر شده است. وقتی از او راجع به این موضوع پرسیدم گفت شاید درآینده ازدواج کند به خاطر برخی مسائل که چون هر دوی ما پسر هستیم نمی توانیم داشته باشیم. می خواهم بدانم اگر در آینده با هم زندگی کنیم آیا می توانیم کمی از رفتار هایی که مردم عادی نمی توانند با هم داشته باشند (مثل بغل کردن - بوسیدن و ...) را داشته باشیم یا خیر؟ اصلا آیا تغییر جنسیت یکی از ما کارساز خواهد بود؟ اگر نیست آیا می توانیم بدون آن در آینده با هم در یک خانه زندگی کنیم؟(البته هر دو معتقد به دین اسلام هستیم و این رابطه به خاطر عشقی درونی است که نسبت به هم داریم و خواهیم داشت نه بخاطر هوای نفس) حتی من هم اکنون سعی می کنم خود را وابسته به جنس مخالف نکنم چون نمی خواهم این رابطه و پیوند قلبی که از هر ازدواج قانونی محکمتر است را از بین ببرم. باتشکر
پاسخ اجمالی

در اسلام دوستی و برادری اهمیت به سزایی دارد؛ به همین دلیل می بینیم برای این دوستی شرایطی؛ مانند، خوش خلقی، صداقت، ایمان، و ... بیان شده است که باید در امر دوستی لحاظ شود.

 

آفرینش انسان ها بر اساس نر و ماده است. خداوند بر اساس حکمت هایی آفرینش را به گونه ای قرار داده که فقط زن و مرد از نظر جنسی باید نسبت به هم دیگر دل ببندند. از این رو است که خداوند زن را مایه آرامش مرد قرار داده است.

 

علاوه بر این آفرینش مرد و زن به گونه ای است که هر یک از آن دو فى نفسه ناقص، و محتاج به طرف دیگر است، و از مجموع آن دو، واحدى تام و تمام درست مى‏شود.

 

در استحباب معانقه و هم آغوشى خلافى نیست، مگر آن که در آن غرض باطلى باشد یا شهوت و هیجانى بیاورد؛ مانند هم آغوشى با نوجوان و بچه زیبا و بوسیدن آن.

 

در بیان حدود تماس مرد با مرد دیگر در روایت آمده است: بوسیدن لب صحیح نیست مگر از همسر و بچه کوچک.

 

پس چنین ارتباطی به هیچ وجه در راستای آموزه های دینی نیست و چه بسا منجر به ارتکاب حرام شود، بنابر این هر چه زودتر باید از این کار دست بکشید.

 

پاسخ تفصیلی

در ضمن بیان چند نکته به پاسخ پرسشتان خواهیم رسید.

 

1. در اسلام دوستی و برادری و محبّت نسبت به دیگران اهمیت بسزایی دارد تا جایی که پیامبر اسلام (ص) بعد از هجرتشان به مدینه بین اصحابشان عقد اخوّت برقرار نمودند، به همین دلیل می بینیم برای این دوستی شرایطی؛ مانند، خوش خلقی، صداقت، ایمان، و ... بیان شده است[1] که باید در امر دوستی لحاظ شود.

 

2. آفرینش انسان ها بر اساس نر و ماده است، خداوند در قرآن می فرماید: "اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم‏".[2] "خدا از آن دو زوج قرار داد".[3]

 

علاوه بر آن خداوند بر اساس حکمت هایی آفرینش را به گونه ای قرار داده که فقط زن و مرد از نظر جنسی باید نسبت به هم دیگر دل ببندند، از این رو است که خداوند زن را مایه آرامش مرد قرار داده است.[4]

 

3. آفرینش زوج ها و قرار دادن مودّت و مهربانى بین زن و مرد از آیات خدا است.

 

خداوند در قرآن می فرماید: "و از نشانه‏هاى او اینکه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفرید".[5]

 

هر یک از زن و مرد فى نفسه ناقص، و محتاج به طرف دیگر است، و از مجموع آن دو، واحدى تام و تمام درست مى‏شود، و به خاطر همین نقص و احتیاج است که هر یک به سوى دیگرى حرکت مى‏کند، و چون بدان رسید آرام مى‏شود، چون هر ناقصى مشتاق به کمال است، و هر محتاجى مایل به زوال حاجت و فقر خویش است، و این حالت همان شهوتى است که در هر یک از این دو طرف به ودیعت نهاده شده.[6]

 

4. تماس مرد با مرد در این حدّی که بیان نمودید مورد تأیید شرع نیست، دلیل آن روایاتی است که از ائمه (ع) به ما رسیده است. در اینجا توجه شما را به چند حدیث جلب می کنیم.

 

امام علی (ع) می فرماید: مرد با مرد (و زن با زن در یک جامه نمى‏خوابد) هر که چنین کند باید او را با تازیانه تأدیب کرد.[7]

 

در حدیث طولانی آمده است که خداوند سبحان به پیامبر اسلام (ص) درباره نشانه ظهور امام زمان (ع) فرمود: "... مرد با مرد همخواب شود و زن با زن".[8]

 

بدین جهت فرمودند: میان ما شیعیان در جواز استحباب معانقه و هم آغوشى خلافى نیست، مگر آن که در آن غرض باطلى باشد، یا شهوت و هیجانى بیاورد؛ مانند هم آغوشى با جوان امرد[9] و بچه زیبا و بوسیدن آن.[10]

 

امام موسى بن جعفر (ع) در ضمن پاسخ به نامه یکی از اصحابشان فرمودند: "بوسیدن لب، جز از همسر و بچه کوچک صحیح نیست".[11]

 

5. با توجه به نکته هایی بیان شد نتیجه این می شود: این نیات و افکاری که در ذهنتان است تحقیقاً از وسوسه های شیطانی است که باید از آن فاصله بگیرید و چنین ارتباطی به هیچ وجه در راستای آموزه های دینی نیست و چه بسا منجر به ارتکاب حرام شود. بنابر این هر چه زودتر باید از این کار دست بکشید و به ازدواج بیندیشید که رسول اکرم (ص) فرموده: "افراد با ایمانى که ازدواج می کنند با این عمل نصف دین خود را از خطر حفظ می کنند.[12]

 



[1] ابن شعبه حرانى‏، تحف العقول عن آل الرسول (ص)، حسن زاده، ص 667، انتشارات آل على (ع)، قم‏، چاپ اول‏ ، 1382 ش‏.

[2] حجرات، 13.

[3] قیامت، 39.

[4] روم، 21، از این رو خداوند در قرآن می فرماید:

و از نشانه‏هاى او این که همسرانى از جنس خودتان براى شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد در این نشانه‏هایى است براى گروهى که تفکّر مى‏کنند!.

[5] روم، 21.

[6] طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، موسوى همدانى، سید محمد باقر، ج ‏16، ص 249و 250، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‏، قم‏، چاپ پنجم‏، 1374 ش‏.

[7] مجلسی، محمد باقر، احتجاجات، خسروى، موسى، ج ‏2، ص 106، ناشر اسلامیه‏، تهران‏، چاپ اول ، 1379 ش‏.

[8] محدث عاملى، زین العابدین، الجواهر السنیة (کلیات حدیث قدسى)، کاظمى خلخالى، ص 531، انتشارات دهقان‏، تهران‏، چاپ سوم‏، 1380 ش‏.

[9] نوجوانی که هنوز صورتش مو نروئیده است.

[10] مجلسی، محمد باقر، آداب و سنن، کمره‏اى، محمد باقر، ص 24، ناشر اسلامیه‏، تهران، چاپ اول‏، 1365 ش‏.

[11]مجلسی، محمد باقر، احتجاجات، خسروى، موسى ، ج‏2، ص 234.

[12] شعیرى، تاج الدین، جامع الأخبار، ص 10، انتشارات رضى‏، قم‏، چاپ اول،‏ 1405 ق‏،1، روایات زیادی در این رابطه به همین آدرس وجود دارد که برای اطلاع بیشتر می توانید به آن مراجعه نمایید.

ترجمه پرسش در سایر زبانها
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها