فلاسفه و عارفان عشق را به اقسام گوناگون تقسیم کرده‌اند ، اما در یک تقسیم‌بندی کلی گفته‌اند عشق بر دو قسم است: عشق حقیقی ، که همان عشق به خدا و صفات و افعال او است. عشق مجازی ، این عشق دامنه‌ی وسیعی د

اسلام برخلاف اموزه‌های مسیحی که خدا را در قالب بشری مطرح کرده ، برای خداوند وجود و شخصیت مستقلی قرار داده است و او را انسان‌وار نمی‌داند و موجودیت انسانی برای او قائل نیست ؛ از این‌رو ، 1. با فرد انسا

فلسفه به معنای خاص کلمه ، تلاشی است ذهنی و عقلی و استدلالی برای درک واقعیت های جهان هستی. حکمت در معنایی که ان را متمایز از فلسفه بدانیم امری فراتر از فلسفه بوده و سرمنشای الاهی و لدنی دارد و در

عالم معنا تعبیر رایجی است که در موارد مختلف بکار می رود. یکی از موارد ان عالم متافیزیک و غیر ماده است ؛ یعنی عالمی که با حواس ظاهری درک نمی شود ؛ در این صورت به عالم مثال ، عالم عقل ، مجردات ، ملائکه

در عرفان ، اعداد و حروف و اشکال و ... به عنوان زبانی رمزی برای بیان حقایق غیبی عالم مورد استفاده قرار گرفته است و منظور از نقطه ، وحدت حقیقیه خداوند است که عکس این وحدت حقیقی در سویدای قلب انسان نهاده

هنر بهترین قالب برای القای مطالبی است که شخص برای انتقال انها به دیگران استفاده می کند ؛ زمانی که مطلبی از لحاظ معنا و عمق محتوا بسیار سنگین و مشکل باشد ، زبان شعر ، تمثیل ، استعاره و کنایه ، و به طور

ان دائم یا حال دائم اصطلاحی عرفانى است. یکی از مسائلی که اهل عرفان مطرح می کنند مسئله ی حضرات خمس است. برای اطلاع بیشتر در باره حضرات خمس پاسخ 13064 را مطالعه کنید. یکی از حضرات خمس ، حضرت الهیت است ک

مقصود اهل معرفت از فیض ، همان چیزی است که در فلسفه از ان به بخشش وجود ( اعطای وجود ) تعبیر می اورند. توضیح این که از نظر اهل معرفت ، ذات متعالی خداوند هستی محض است ، شدت و کمال هستی او موجب تحقق موجود

هیلاری پاتنم یکی از طرفداران نظریه کارکردگرایی ماشینی و از نظریه پردازان ان است. در نظر کارکردگرایان بهترین تلقی از ادمیان و سایر ارگانیسم های روان شناختی این است که اینها از یک جهت همچون سیستم های پر

فلاسفه ی مشا ، اولین مخلوق یا صادر اول را عقل اول و اشراقی ها ان را نور اول و نور اقرب می دانند ؛ چنان که نزد اهل معرفت وجود عام و تجلى سارى ، و در نزد حکمت متعالیه وجود مطلق و وجود منبسط است. [ 1 ]

1. ستار العیوب بودن خداوند هیچ منافاتی با چشم برزخی دادن به برخی افراد ندارد. این که خداوند ستار العیوب است ، به این معنا نیست که تمام گناهان را می پوشاند ؛ بنده هر گناهی خواست بکند و خاطرش جمع باشد ک

اگرچه پذیرش طاعات و عبادات و یا رد انها موضوعی است که با توجه به کردار انسان‌ها و نیت‌های انان مشخص شده و در نهایت ، این پروردگار است که کلید قبولی و رد اعمال به دستان او است ؛ اما در منابع اسلامی نشا

منظور از دیدن با چشم دل ، همان گونه که در پاسخ هایی قبلی امده بود ، ادراک شهودی و دریافت با دل و قلب است ؛ برای توضیح بیشتر سخن امام سجاد علی بن حسین ( ع ) را در این زمینه نقل می کنیم. ان حضرت می فرما

انسان ها معمولا راه و مسلک خود را راه حقیقی و درست می دانند و غیر خود را ناحق کامل یا ناحقی مختلط با حق فرض می کنند. ادعای انسان ها در حق بودن ، تنها یک ادعا است و نمی توان با ادعا کردن ، چیزی را ثابت

انچه از بررسی ایات و سخنان مفسران به دست می اید این است که تفاوت معنایی چندانی بین لفظ انسان و بشر وجود ندارد. این دو از الفاظ مترادف هستند که هر دو بر یک معنا دلالت دارند. ولی برخی از اهل لغت بین این

کلمه مقام در قران کریم به تناسب ، در ایات مختلف امده ، اما در دو ایه به رب اضافه شده است: و اما من خاف مقام ربه ... ؛ [ 1 ] و لمن خاف مقام ربه جنتان . [ 2 ] قبل از هر سخنی باید گفت ؛ کلمه مقام اسم

این روایت از نظر سند صحیح و معتبر است ، [ 1 ] و از نظر دلالت و محتوا نیز مشکلی ندارد. در توضیح ان چند نکته را متذکر می‌شویم: 1. منظور از اشباح که در متن روایت امده است ، همان تصویر تاریک یک چیز است که

شناخت حقیقت معراج ، تا حدود زیادی وابسته به انسان شناسی است ؛ انسان موجود جامعی است که دارای همه مراتب هستی است ؛ به اندازه برخورداری از صفای باطن با مراتب هستی ارتباط و اتصال برقرار می‌کند. با مرتبه

به نظر می رسد انچه مورد نظر در این سوال است ؛ روایتی است که شیخ صدوق در کتاب علل الشرایع نقل کرده است. متن کامل روایت چنین است: امام حسین ( ع ) در میان یاران خود چنین فرمود: ای مردم خدای متعال بندگان

در منابع روایی فصل مستقلی به مراتب و درجات ایمان اختصاص یافته است که در ان سخنان و روایاتی از معصومان ( ع ) در مورد درجات ایمان و مؤمنان گرد اوری شده است. ما در این مختصر به چند نمونه از ان احادیث اشا

این حدیث با این الفاظ الانسان سری وانا سره در منایع روایی ، وجود ندارد ، اما در برخی از کتاب ها به همین لفظ یا الفاظ مشابه نقل شده است. [ 1 ] انچه در باره این حدیث -با صرف نظر از بود و نبودش در متو

انسان شناسی عرفانی ، از عالی ترین و عمیق ترین مباحث علمی و معرفتی در عالم دین ، دانش الاهی و بشری است. این نوع انسان شناسی به معرفی انسان و انسان کامل و همچنین بحث در مورد نحوۀ دست یابی انسان به کمال

در اموزه های دینی از سه حق که حق الله ، حق الناس و حق النفس باشد ، نام برده شده است. [ 1 ] 1. حق الله اموری مانند نماز و روزه و حج و زکات و ... است که بر مکلف انجام ان واجب است و یا اموری که خداوند

انچه در علم کلام بیشتر مورد توجه بوده مقام امامت ظاهری و ریاست اجتماعی امام بوده است ولی معنایی که در قران و روایات در مورد مقام امام بیان شده است معنای فراتری بوده و به گونه ای است که ریاست اجتماعی د

تقسم عوالم وجود به سه عالم ماده ، ‌مثال و عقل از دیرباز معمول بوده و در مورد علت این تقسیم دلایلی نیز مطرح شده است. از طرفی بسیاری از حکمای الاهی عوالم وجود را چهار مرتبه دانسته و غیر از عالم ماده ، م

با توجه به تقسیماتی که در حکمت و عرفان نسبت به مراتب وجود شده است و تطبیق ان با قران و روایات باید گفت ؛ عالم دنیا ظاهری از عالم وجود است و عالم مثال یا برزخ هم هنوز حقیقت اشیا نیست ، بلکه مثالی از حق

با تجلی انوار ربوبی در قلب و در مشاعر باطنی و ظاهری ، ابواب مشاهدات و مکاشفات به روی انسان باز می شود. به اندازه تجلی انوار و به تناسب برخورداری از قلب و مشاعر از این انوار مشاهدات و مکاشفات نیز شروع

محمود در لغت یعنی کسی که مورد حمد و ستایش قرار می گیرد و وقتی پیامبر ص درمقام مظهریت خدا قرار گرفت همه حمد کنندگان ، این مظهریت و وجه الله را می بینند و ستایش ها متوجه او می شود. بنابراین ، مقام محمود

دیدن قلبی تجلیات خدا ، همان معنای صحیح از رؤیت خداوند است که درجات مختلفی دارد ، هرچند مرتبه اصلی ان فقط بعد از فنای ذات سالک قابل حصول است ، ولی مراتب و درجات تنزل یافته ان ، در اثر دریافت های قلبی ب

اگر چه شیطان دشمن قسم خورده انسان است و تمام سعی او این است تا انسان ها را به سوی گناه و بدی ها بکشاند و از این طریق بین او و خدایش فاصله انداخته و باعث دوری بندگان از خدای مهربان و بخشنده شود. اما خد

هر چند به کنه حقیقت راهی نیست ؛ چرا که او محیط بر همه چیز است و محاط چیزی نمی‌تواند باشد ، اما به اعتبار تجلی ، در مظاهر اسما در هر موجودی وجهی دارد و در هر مراتی جلوه ای می‌نماید ، همچنان که در قران

برای اطلاع از دیدگاه برخی علما در مورد ابن عربی به پاسخ تفصیلی مراجعه کنید.

یک عارف صدیق در مقامی واقع شده است که هیچ وابستگی نسبت به تعلقات دنیوی ندارد و هرگونه منیتی را کفر نسبت به خدا می داند بنابراین اگر برای هدایت مردم بخشی از مقامات عرفانی خود را بیان کند صرفا در راستای

انسان فطرتا موجودی خداجو و به دنبال به دست اوردن معرفت نسبت به خداوند است ، تا بر اثر اگاهی نسبت به خدا ، هدف اصلی خلقت که همان عبادت و بندگی باشد را تامین نماید.از طرف دیگر ان چنان که خود خداوند هم د

ایت الله علی اکبر مرندی ، این عارف بزرگوار در سال 1314 ه ـ .ق در خانواده ای مذهبی در شهرستان مرند چشم به جهان گشود. پدرش ، ملا علی مقدس از علمای برجسته و متقی اذربایجان بود.ایت الله مرندی اموزش های او