1933
جنگ خیبر در ماه صفر، یا جمادى الاولى، یا ربیع الاول، و در سال هفتم هجرى به وقوع پيوست.
رسول خدا(ص) پس از بازگشت از «حديبيه»؛ «نميلة بن عبدالله ليثى» و به قولی «سباع بن عرفطه غفارى» را در مدينه جانشين خود قرار داد و به سمت خیبر – که مرکز توطئه‌های یهودیان بود - حرکت کرد. خيبر با مدينه هشت بريد(حدود 160 کلیومتر) فاصله داشت که در آن زمان به صورت متوسط حدود سه روز برای پیمودن آن لازم بود.
تاکتیک سپاه اسلام آن بود که برای کم کردن قدرت دشمن، بین منطقه خیبر و مناطق زندگی قبیله بزرگ غطفان حرکت کنند تا مانع کمک‌رسانی قبیله غطفان به یهودیان خیبر شوند.
در این نبرد با شجاعت مسلمانان و به ویژه امام علی(ع) قلعه‌ها‌ی چندگانه خیبر فتح شده و مسلمانان بر یهودیان پیروز شدند. پس از پیروزی اما پیامبر(ص) پذیرفت که یهودیان به کار زراعت خود در آن منطقه ادامه دهند و هر سال مقداری از محصول خود را به مسلمانان بدهند.
