กุรอานใช้คำว่า “บิชาเราะฮ์” เพื่อสื่อความหมายถึงทั้งข่าวดีและข่าวร้าย[1] แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับสำนวนแวดล้อมจะกำหนดความหมายใด
คำว่าบิชาเราะฮ์ไม่ปรากฏในกุรอาน แต่ปรากฏศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับคำดังกล่าว อาทิเช่น “บุชรอ”
 وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلاَّ بُشْرى‏ لَکُمْ อัลลอฮ์ทรงบันดาลให้ (การช่วยเหลือของเหล่ามลาอิกะฮ์) เป็นข่าวดีแก่สูเจ้า[2] ในโองการนี้ คำว่าบุชรอหมายถึงข่าวดี

แต่กริยา “บัชชิร” มีความหมายทั้งสองขั้ว อาทิเช่น
بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهار จงแจ้งข่าวดีแก่ผู้ศรัทธาและประกอบกุศลกรรมว่า พวกเขาจะได้รับมอบสรวงสวรรค์ที่มีธารน้ำใหลรินอยู่เบื้องล่าง[3] บัชชิรในทีนี้หมายถึงข่าวดี

ส่วน بَشِّرِ الْمُنافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِیماً (จงแจ้งข่าวร้ายแก่มุนาฟิกีนว่า การลงทัณฑ์อันเจ็บแสบรอคอยพวกเขาอยู่)[4] และโองการ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیم[5] ซึ่งสองโองการข้างต้น บัชชิร สื่อถึงข่าวร้าย การใช้คำดังกล่าวเพื่อสื่อความหมายนี้ในลักษณะอุปลักษณ์ ลักษณ์ เพื่อสื่อว่าไม่มีสิ่งใดจะมอบแก่พวกเขาแล้วนอกจากการลงทัณฑ์[6] ทั้งนี้ก็เพราะเหล่ากาฟิรมุชริกีนไม่ฟังคำตักเตือนใดๆทั้งสิ้น อัลลอฮ์จึงบัญชาให้ท่านนบี(ซ.ล.)แจ้งว่าพวกเขาจะถูกลงทัณฑ์อย่างแสนสาหัส จึงเป็นการสื่อความหมายเชิงตำหนิ[7]