مؤلّف کتاب الغیبه، محمّد بن ابراهيم ملقّب به كاتب نعمانى است. او از محدّثان شيعه إماميّه بوده که در اوائل قرن چهارم هجرى می زیست. او نزد شیخ كلينى صاحب كتاب ارزشمند «كافى» به آموختن حديث پرداخت و بخش عمده دانش خود را از او گرفت و كاتب استاد خود گرديد و به همين عنوان به لقب «كاتب» شهرت يافت.[1]
امّا در این که چرا او را نعمانی نامیده اند، باید بگوییم که در بسیاری از مواقع، شهرت انسان ها براساس نام شهری که در آن به دنیا آمده اند، است. لقب نعمانی نیز به همین جهت بوده، به گونه ای که در وجه نام گذاری او آورده اند که او به شهر «نعمانیه» که بین دو شهر واسط و بغداد قرار داشته، منسوب بوده است؛ لذا او به نعمانی معروف شده است.[2]
نگارش چندین کتاب از این نویسنده گزارش شده است که البته امروزه بیشتر این کتاب ها از بین رفته اند.[3]
امروزه مهم ترین کتابی که از این مؤلف باقی مانده، کتاب الغیبه است که در بارۀ امام زمان(عج) نگارش یافته است.
[1]. ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم(کاتب نعمانی)، الغيببة ، ص 14، ترجمه غفارى، محمد جواد، نشر صدوق، تهران، ، 1376ش.
[2]. موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السّادات، تحقیق: اسماعیلیان، اسدالله، ج 6، ص 127، انتشارات دارالاسلامیة، بیروت، 1411ق.
[3]. الغيببة ، ص 17.