مقصود از «روح الارواح و نور الاشباح»،[1] همان فیض اوّل و صادر نخستین بوده که منشأ و واسطه‌ی وجود موجودات دیگر است.[2]

[1]. موسوى خلخالى، صالح، شرح مناقب محیى الدین عربى، ص 96، تهران، کتابخانه خورشید، چاپ اول، 1322ش.

[2]. ر. ک: «روح الارواح»، 113305.