توجه به این نکته ضروری است که احکام فقهی و اصول اخلاقی در اسلام مکمل یکدیگرند و هیچ‌گونه جدایی و تفرقه‌ای میان آنان نیست.[1] بنابراین، اگر چه برخی از احکام به عنوان حقی از حقوق برای افراد ثابت است و مکلف می‌تواند از این حق به عنوان یک حکم فقهی استفاده نماید، اما در آموزه‌های دینی از حقوق دیگری به عنوان اصول اخلاقی یاد شده است که با قرار گرفتن این دو در کنار هم زندگی شیرین می‌شود.

در باره مسئله مطرح شده، باید گفت این بسته به نوع فرهنگ و پایبندی به مسائل شرعی و میزان علاقه و ارتباط زن و شوهر است.

اگر ارتباط بر اساس آموزه‌های دینی و انس و محبت باشد و شوهر توانایی مالی دارد، موظف است؛ علاوه بر نفقه و نیازهای متعارف، اجرت شیری را که همسرش به فرزند او می‌دهد، در کنار حقوق دیگر پرداخت نماید؛ البته از نظر اخلاقی اگر شوهر توان مالی ندارد، بهتر است از ناحیه زن، طلب اجرت نشود، و به این نکته توجه شود که زندگی وقتی شیرین می‌شود که زن و شوهر به وظایف شرعی و اخلاقی هر دو پایبند باشند.

اما اگر زن مصمم است که به حقوق شرعی خود برسد، اگر از راه مشورت و کمک بزرگان فامیل به نتیجه‌ای نرسید، از طریق مجاری قانونی و طرح شکایت به دادگاه اقدام نماید.

شایان ذکر است که درخواست اجرت از ناحیه زن، لزوماً به معنای اختلاف بین زن و شوهر نیست، اما چنین درخواست‌هایی معمولاً در جامعه اسلامی رایج نیست.

برای اطلاع از وظایف متقابل زن و شوهر نمایه‌های زیر را مطالعه نمایید:

1. وظایف زنان در برابر مردان، سؤال 850 (سایت: 925).

2. فرمانبرداری زنان در برابر مردان، سؤال 1674 (سایت: 1345).