روزه‌هاى حرام عبارت است از:
1. روزۀ دو عید فطر و قربان.
2. روزۀ روز سى‌ام شعبان (روزى که نمى‌داند از ماه شعبان است یا رمضان) به نیّت اینکه از ماه رمضان باشد.
3. روزۀ ایام تشریق (یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ذى‌حجه) براى کسى که در مِنا باشد، چه اشتغال به اعمال حج داشته باشد، یا نداشته باشد.
4. روزه گرفتن به جهت وفای به نذر معصیت.
5. روزۀ سکوت؛ به این معنى که نیّت سکوت و حرف نزدن نماید، اگر چه در بعضى از روز باشد.
6. روزۀ وصال؛ و آن عبارت از آن است که انسان نیت کند که در شب و روز یک بار خوراک بخورد یا چند شبانه روز متوالى از خوراک خوددارى نماید.
7. همچنین احتیاط آن است که زن بدون اذن شوهر روزۀ مستحبى نگیرد، بلکه در صورتى که روزه مزاحم حق شوهرش باشد، و بلکه شوهر او را از روزه گرفتن نهى کند مطلقا (چه مزاحمت با حق شوهر داشته باشد چه نداشته باشد) نباید این احتیاط را ترک کند.[1]

---