کد سایت
fa72281
کد بایگانی
88379
نمایه
معنای استغاثه
طبقه بندی موضوعی
لغت شناسی
خلاصه پرسش
استغاثه به چه معنا است؟
پرسش
استغاثه به چه معنا است؟
پاسخ اجمالی
واژه «اِستغاثه» مصدر باب استفعال از ریشه «غ، و، ث» به معناى طلب نصرت و فریاد‌رس خواهى، استمداد در حال شدّت و محنت، و کمک‌‌خواهى از خدا، هنگام بلا و رنج و گرفتارى است.[1]
نمونه آشکار استغاثه هنگامى است که انسان به بیمارى سختى مبتلا می‌شود، یا در امواج طوفان دریا گرفتار می‌آید و دست خود را از همه جا کوتاه می‌بیند و به اقتضاى فطرت توحیدى، این حقیقت را درمی‌یابد که در عالم، قدرتى وجود دارد که بتواند وى را در هر شرایطى که باشد نجات دهد. در این‌‌حالت، انسان با تضرّع و زارى، فقط به خدا استغاثه می‌کند.[2]
البته این واژه برای کمک خواستن از بشر نیز کاربرد داشته[3] و منحصر به درخواست کمک از خدا نیست.
برای آگاهی بیشتر: ر. ک: دائرة المعارف قرآن کریم، ج 3، مدخل استغاثه.
نمونه آشکار استغاثه هنگامى است که انسان به بیمارى سختى مبتلا می‌شود، یا در امواج طوفان دریا گرفتار می‌آید و دست خود را از همه جا کوتاه می‌بیند و به اقتضاى فطرت توحیدى، این حقیقت را درمی‌یابد که در عالم، قدرتى وجود دارد که بتواند وى را در هر شرایطى که باشد نجات دهد. در این‌‌حالت، انسان با تضرّع و زارى، فقط به خدا استغاثه می‌کند.[2]
البته این واژه برای کمک خواستن از بشر نیز کاربرد داشته[3] و منحصر به درخواست کمک از خدا نیست.
برای آگاهی بیشتر: ر. ک: دائرة المعارف قرآن کریم، ج 3، مدخل استغاثه.
[1]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، داودی، صفوان عدنان، ص 617، دمشق، بیروت، دارالقلم، الدار الشامیة، چاپ اول، 1412ق؛ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 7، ص 27، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش.
[2]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 6، ص 564، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[3] . قصص، 15. «فَاسْتَغاثَهُ الَّذی مِنْ شیعَتِهِ عَلَى الَّذی مِنْ عَدُوِّهِ».