بزرگ‌داشت و تجلیل افراد عدالت‌پیشه به خودی خود ایرادی ندارد؛ زیرا این‌کار، انگیزه‌ای برای گام برداشتن به سوی عدالت خواهد بود؛ از همین ‌رو در منابع دینی از برخی افراد غیر مسلمان نیز تنها به جهت برخی صفات ارزش‌مند انسانی تجلیل شده است. به عنوان نمونه می‌توان از حاتم طائی نام برد که بخشنده و سخاوت‌مند بود، رسول خدا(ص) به جهت صفات نیک او، فرزندش «عدی» را محترم شمرد و زمینه آزادی‌اش را فراهم نمود، و او به جهت همین برخورد رسول خدا و گرامی‌داشت پدرش مسلمان شد.[1]
اما در مورد بزرگ‌داشت کوروش باید گفت؛ برخی از مورخان و مفسران کوروش را همان ذو القرنین می‌دانند که در قرآن از او به نیکی یاد شده است، اما این‌گونه نیست که این موضوع مورد پذیرش تمام اندیشمندان دینی باشد.[2]
به هر حال، اگر ثابت شود که کوروش فرمان‌روایی عدالت‌پیشه بوده، بزرگ‌داشت او نه تنها اشکالی ندارد، بلکه امری پسندیده است، اما باید کاملاً دقت نمود که این بزرگ‌داشت، بهانه‌ای را برای فرصت‌طلبان به وجود نیاورد تا با برانگیختن برخی احساسات افراطی وطن‌پرستانه در صدد مقابله با دین اسلام و مسلمان‌بودن مردم این سرزمین برآیند.

---