کد سایت
fa92621
کد بایگانی
109373
نمایه
باروح(باروخ) نبی
طبقه بندی موضوعی
تاريخ بزرگان,بزرگان,باروخ
خلاصه پرسش
آیا باروح (باروخ)، نام یکی از پیامبران است؟
پرسش
آیا پیامبری به نام باروح (باروخ) داشته ایم؟
پاسخ اجمالی
در قرآن و روایات، از پیامبری به نام «باروخ» یا «باروح» چیزی ذکر نشده است، اما برخی گزارش‌های تاریخی، حاکی از وجود پیامبری با این نام در میان بنی اسرائیل می‌باشد:
طبرى می‌گوید - و قول او با اوروسیوس موافق است- که «بخت النصر» به جاى «یهویاکین» پسر «الیاقیم»، عمویش «متنیا» را به پادشاهى نشاند. او را «صدقیاهو» نیز مىنامند. این پادشاه زشت سیرت و عاصى بود. در سال هفتم حکومتش بر بختنصر شورید، و بختنصر لشکر کشید و بیت المقدس را محاصره کرد. او و یارانش سه سال مقاومت کردند تا درمانده شدند و به صحرا گریختند. گروهى از کلدانیان به تعقیبشان پرداختند و در اریحا به آنها رسیدند. پادشاهشان صدقیاهو را گرفتند و چشمانش را میل کشیدند. طبرى گوید: پسرش را در برابر دیدگانش کشتند، سپس در بابل او را به بند کشیدند تا بمرد. بعضى از بنى اسرائیل به حجاز رفتند و با اعراب زیستند. انبیاء زمان او «ارمیا» و «حبقوق» و «باروخ» بودند.[1]
برخی منابع تاریخی گفته‌اند، وی کاتب «ارمیاء» نبی بود[2] که البته منافاتی با پیامبر بودن ایشان ندارد.
طبرى می‌گوید - و قول او با اوروسیوس موافق است- که «بخت النصر» به جاى «یهویاکین» پسر «الیاقیم»، عمویش «متنیا» را به پادشاهى نشاند. او را «صدقیاهو» نیز مىنامند. این پادشاه زشت سیرت و عاصى بود. در سال هفتم حکومتش بر بختنصر شورید، و بختنصر لشکر کشید و بیت المقدس را محاصره کرد. او و یارانش سه سال مقاومت کردند تا درمانده شدند و به صحرا گریختند. گروهى از کلدانیان به تعقیبشان پرداختند و در اریحا به آنها رسیدند. پادشاهشان صدقیاهو را گرفتند و چشمانش را میل کشیدند. طبرى گوید: پسرش را در برابر دیدگانش کشتند، سپس در بابل او را به بند کشیدند تا بمرد. بعضى از بنى اسرائیل به حجاز رفتند و با اعراب زیستند. انبیاء زمان او «ارمیا» و «حبقوق» و «باروخ» بودند.[1]
برخی منابع تاریخی گفته‌اند، وی کاتب «ارمیاء» نبی بود[2] که البته منافاتی با پیامبر بودن ایشان ندارد.
[1]. ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون)، تحقیق، خلیل شحادة، ج 2، ص 123، بیروت، دار الفکر، چاپ دوم، 1408ق.
[2] طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 2، ص 273، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.