زنى که ازدواج کرده و به عقد دائم مردی درآمده است، جایز نیست بدون رضایت آن مرد از خانه بیرون رود، هر چند مرد در منزل حضور نداشته و با حقّ استمتاع او هم منافات نداشته باشد، مگر در موارد ضروری و عسر و حرج، مثلاً جهت درمان بیماری یا انجام واجباتی مثل فریضه حج.
شایان ذکر است، این مسئله به آن معنا نیست که زن برای هر بار بیرون رفتن نیاز به اجازه مستقلّی داشته باشد، بلکه همینقدر که زن اطمینان داشته باشد که خروج وی از منزل برای مقاصد مشخصی؛ مانند خرید، صله رحم و ... مورد رضایت شوهرش میباشد، کافی است.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
به هر حال اذن شوهر برای خروج از منزل لازم است حتی در فرض مذکور.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
زنى که عقد دائم شده، حرام است بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود، هر چند با حقّ شوهر هم منافات نداشته باشد، مگر اینکه ضرورتى ایجاب کند یا ماندن در خانه براى او حرجى باشد، یا مسکن مناسب او نباشد.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
بله.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
بطور کلی خروج زن از خانه شوهر بدون اجازه شوهر حرام است، هر چند شوهر در خانه نبوده و مخالفتی هم در حق استمتاع نداشته باشد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
احتیاط واجب آن است که در هر صورت با اجازه زوج بیرون برود.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
به صورت کلی خروج زن از منزل باید با رضایت همسر باشد.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
مرد میتواند برای خروج زن از خانه جز در برخی موارد مانند حج واجب و درمان، اذن ندهد و اذن ندادن نیاز به دلیل خاصی ندارد و حضور مرد در خانه یا عدم حضور وی و نیز منافات داشتن یا نداشتن با حق استمتاع تأثیری در این حکم ندارد.
[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.