پاسخ قسمت اول:
خواهر زن به داماد نامحرم است ولی چون خواهر او را براى خود عقد کرده است(دائم یا موقت)، تا وقتى که آن زن در عقد اوست نمىتواند با خواهر آن زن ازدواج نماید.[1]
پاسخ قسمت دوم:
از آنجایی که خواهر زن به داماد نامحرم است، نگاه کردن جاهایی از بدن او که واجب است پوشانده شود، چه با قصد لذت و چه بدون آن حرام است.[2]
پاسخ قسمت سوم:
بنا بر فتوای برخی از مراجع تقلید در صورتی که خواهر زن دارای دختری باشد، می توان با شرایط خاص درباره عقد ازدواج که در رساله های توضیح المسائل آمده ( مانند رضایت پدر و مادر او[3])،او را به عقد خود درآورید تا خواهر زن به شما محرم شود.[4]
پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:
1.خواهر زن با داماد نامحرم است و حکم سایر افراد نامحرم را دارد.
2.اگر خواهر زن، دختر بدون همسری داشته باشد، داماد می تواند با اجازه ی همسر خود، خواهر زاده ی وی را به عقد ازدواج موقت خود در آورد، پس از پایان مدت عقد، که می تواند کوتاه باشد مثلاً چند ساعت، دختر مزبور بر مرد نامحرم خواهد بود، ولی مادر وی یعنی خواهر زن این مرد _ بر او حرام ابدی و محرم می شود.
برای آگاهی از محارم به پاسخ 5059 (سایت: 5360) (محارم انسان) مراجعه شود.
[1] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج2، ص 465، م 2390؛ بهجت، محمد تقی،جامع المسائل، ج 3، ص 454.
[2] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج2، ص: 485، مسأله 2433.
[3] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج2، ص 466، م 2392 .
[4] حضرت آیة الله مکارم شیرازی:س: بنده و باجناقم با رضایت همسرانمان جهت راحتی در پوشش آنها (صرفاً برداشتن روسری و با لباس مناسب) قصد ایجاد محرمیت داریم.چگونه امکانپذیر است؟ آیا رضایت چهار نفره برای اینکار کافی است ؟
پاسخ: بهتر است جز در موارد ضرورت از این کار خودداری کنید. ولی اگر هر دوی شما دختری داشته باشید و به عقد دیگری با شرایط خاص اش در آورید، محرمیت ایجاد می شود. (سایت معظم له، بخش استفتائات، نحوه محرمیت خواهر زن: http://persian.makarem.ir/estefta/index.php.
توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج2، ص 483، م 2429: امام خمینی:« پدر و جد پدرى مىتوانند براى محرم شدن، یک ساعت یا دو ساعت زنى را به عقد پسر نابالغ خود درآورند و نیز مىتوانند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن به عقد کسى درآورند ولى باید آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد»؛ فاضل:«... باید آن عقد براى دختر مصلحت داشته باشد، حتّى اگر به مقدار مهریهاى باشد که براى دختر قرار مىدهند»؛ سیستانی:«اگر براى محرم شدن مثلًا پدر یا جد پدرى دختر یا پسر نابالغ خود را براى مدّت کوتاهى به عقد کسى درآورد، در صورتى که بر آن مفسدهاى بار نشود عقد صحیح است، ولى اگر در مدّت ازدواج پسر به طور کلّى قابلیت تلذذ نداشته باشد، یا دختر به طور کلّى قابل تلذذ از او نباشد صحّت عقد محلّ اشکال است»