อิสราเอลคือชื่อของท่านยะอฺกูบ (อ.) ศาสดาท่านหนึ่งแห่งพระเจ้า และเนื่องจากความจำเป็นบางอย่างท่านไม่รับประทานเนื้ออูฐและนม โดยถือเป็นฮะรอมสำหรับตนเอง
อัลกุรอานโองการที่ 93 บทอาลิอิมรอน อัลลอฮฺ ตรัสว่า
"كُلُّ الطَّعامِ كانَ حِلاًّ لِبَنِي إِسْرائِيلَ إِلاَّ ما حَرَّمَ إِسْرائِيلُ عَلى نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ"؛
“อาหารทุกชนิดนั้นเป็นที่อนุมัติแก่วงศ์วานอิสรออีลมาแล้ว นอกจากที่อิสรออีล [ยะอฺกูบ] ได้ทำให้เป็นที่ต้องห้ามแก่ตัวเอง ก่อนที่เตารอตจะถูกประทานลงมาเท่านั้น จงกล่าวเถิดว่า สูเจ้าจงนำเอาเตารอตมาแล้วจงอ่านหากสูเจ้าเป็นผู้พูดจริง"
นักตัฟซีรบางท่านกล่าวถึงประเด็นนี้ว่า :
อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงสิ่งต่างๆ ซึ่งในคัมภีร์เตารอตได้ระบุถึงการลงโทษบรรดาผู้ที่ฝ่าฝืนจากวงศ์วานอิสราเอล โดยการสั่งห้ามบางสิ่งสำหรับพวกเขา แต่พวกเขาได้อ้างว่าการสั่งห้ามสิ่งเหล่านี้มิได้เกิดจากแนวคิดแต่อย่างใด ทว่าเนื่องจากผู้เป็นต้นตระกูลของพวกเขาหมายถึง ศาสดายะอฺกูบได้ทำให้สิ่งเหล่านั้นเป็นฮะรอมสำหรับตนเอง ซึ่งคำสั่งนั้นได้ครอบคลุมไปถึงเหล่าบรรดาลูกหลานของท่านด้วย, ทว่าโองการนี้ อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงลบล้างคำพูดอ้างของพวกยะฮูดียฺ เกี่ยวกับการห้ามรับประทานอาหารบางชนิด เช่น เนื้ออูฐและน้ำนม ทรงตรัสว่า อาหารทั้งหมดสะอาดและในตอนเริ่มต้นบทบัญญัติแห่งเตารอตสิ่งเหล่านี้เป็นที่อนุมัติและฮะลาลสำหรับชาวอิสราเอล เว้นเสียแต่ว่าเนื้ออูฐเป็นอันตรายกับยะอฺกูบ ก่อนที่เตารอตจะถูกประทานลงมา หรืออาจเป็นเพราะการบนบานเอาไว้ว่า จะไม่รับประทานเนื้ออูฐหรือจะไม่ดื่มน้ำนม แต่ต่อมาผู้ปฏิบัติตามท่านบางคนเข้าใจผิดนึกว่าสิ่งนั้นเป็นคำสั่งห้ามจากพระเจ้า ด้วยเหตุนี้เอง โองการข้างต้นจึงได้อธิบายว่าเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าวเป็นการให้ร้ายต่ออัลลอฮฺ ซึ่งพระองค์ไม่เคยทรงห้ามอาหารที่สะอาดและดีแก่วงศ์วานอิสราเอลก่อนการประทานคัมภีร์เตารอตเลยแม้แต่นิดเดียว แต่หลังจากประทานคัมภีร์แล้ว เนื่องจากพวกเขาแสดงพฤติกรรมไม่ดีต่อศาสดามูซา (อ.) อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงลงโทษพวกเขา และห้ามมิให้พวกเขารับประทานอาหารบางประเภทด้วย[1]
[1] ดาวูด พะนอ,อบุลฟัฎล์, อัลวารุลเอรฟาน ฟี ตัฟซีริลกุรอาน, เล่ม 6, หน้า 228-229, อินเตชารอตซ็อดร์, เตหะราน, ปี 1375, ค.ศ. 1996