ในตำราฮะดีษมีบางรายงานระบุว่า ท่านนบีเคยกล่าวไว้ว่า “จงระมัดระวังในการชำระปัสสาวะเถิด เพราะการลงโทษส่วนใหญ่ในสุสานเกิดจากการปัสสาวะ”[1] ท่านอิมามศอดิกก็เคยกล่าวว่า “การลงทัณฑ์ในสุสานส่วนใหญ่มีสาเหตุเนื่องมาจากปัสสาวะ”[2]

อย่างไรก็ดี ต้องชี้แจงเกี่ยวกับปรัชญาของอะห์กามว่า ถึงแม้ฮุกุ่มทุกประเภท จะอิงคุณและโทษในฐานะที่เป็นเหตุผลก็ตาม แต่เป็นเรื่องยากที่จะสามารถแจกแจงเหตุและผลของฮุก่มแต่ละข้ออย่างละเอียดละออได้ ที่สุดแล้วก็ทำได้เพียงแจกแจ้งทีละข้อ ซึ่งหลักเกณฑ์ที่ว่าสามารถครอบคลุมส่วนใหญ่เท่านั้น มิไช่ทั้งหมด จึงทำให้อาจจะมีข้อยกเว้นบางกรณี[3]

ประเด็นการไม่ระมัดระวังนะญิสของปัสสาวะนั้น สติปัญญาของคนเราเข้าใจได้เพียงระดับที่ว่าพฤติกรรมดังกล่าวจะทำลายน้ำนมาซ อันเป็นเงื่อนไขของอิบาดะฮ์อย่างเช่นการนมาซ แต่ไม่อาจจะเข้าถึงสัมพันธภาพเชิงเหตุและผลระหว่างการปัสสาวะอย่างไม่ระวังกับการถูกลงโทษในสุสานได้ อย่างไรก็ตาม สติปัญญายอมรับในภาพรวมว่า การกระทำของมนุษย์จะส่งผลถึงโลกนี้และโลกหน้า