อิสลามถือว่าบุตรที่เกิดจากการผิดประเวณี (บุตรซินา) มีสถานะเฉพาะตัว ซึ่งท่านนบี(ซ.ล.)และบรรดาอิมาม(อ.)ได้กล่าวไว้เกี่ยวกับเรื่องนี้ตามแหล่งอ้างอิงดังต่อไปนี้

1. มรดกของบุตรซินา วะซาอิลุชชีอะฮ์,เล่ม 26,หน้า 274,

 بَابُ أَنَّ وَلَدَ الزِّنَا لَا یَرِثُهُ الزَّانِی وَ لَا الزَّانِیَةُ وَ لَا مَنْ تَقَرَّبَ بِهِمَا وَ لَا یَرِثُهُمْ بَلْ مِیرَاثُهُ لِوُلْدِهِ أَوْ نَحْوِهِمْ وَ مَعَ عَدَمِهِمْ لِلْإِمَامِ وَ أَنَّ مَنِ ادَّعَى ابْنَ جَارِیَتِهِ وَ لَمْ یُعْلَمْ کَذِبُهُ قُبِلَ قَوْلُهُ وَ لَزِمَهُ

2. การขึ้นเป็นพยานของบุตรซินา, วะซาอิลุชชีอะฮ์,เล่ม 27,หน้า 375, بَابُ عَدَمِ قَبُولِ شَهَادَةِ وَلَدِ الزِّنَا

3. สินใหมของบุตรซินา,วะซาอิลุชชีอะฮ์,เล่ม 29,หน้า 223, بَابُ دِیَةِ وَلَدِ الزِّنَا

4. การเป็นอิมามญะมาอัตของบุตรซินา, มุสตัดร็อกอัลวะซาอิ้ล,เล่ม 6,หน้า 465,

 بَابُ وُجُوبِ کَوْنِ الْإِمَامِ بَالِغاً عَاقِلًا طَاهِرَ الْمَوْلِدِ وَ جُمْلَةٍ مِمَّنْ لَا یُقْتَدَى بِهِمْ.