สายรายงานไม่ได้กล่าวถึงประวัติความเป็นมาของม้าของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ที่มีนามว่า "ซุลญะนาฮ" อย่างละเอียดนัก แต่สายรายงานที่เชื่อถือได้ส่วนใหญ่ระบุว่า หลังจากที่อิมามฮุเซน (อ.) เป็นชะฮีดแล้ว ม้าตัวนี้ได้เกลือกกลั้วขนแผงคอกับเลือดอันบริสุทธิ์ของท่าน แล้วมุ่งหน้าไปยังกระโจม และส่งเสียงร้องโหยหวน บรรดาผู้ที่อยู่ในกระโจมเมื่อได้ยินเสียงของซุลญะนาฮก็รีบวิ่งออกมาจากกระโจม จึงได้รับรู้ว่าอิมามฮุเซน (อ.) เป็นชะฮีดแล้ว[1] แต่ทว่าสายรายงานและหนังสือบางเล่มที่ประพันธ์ขึ้นมาใหม่ เช่น หนังสือนาซิคุตตะวารีค ได้กล่าวถึงเหตุการณ์อื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ เช่นกล่าวไว้ว่า ม้าตัวนั้นได้โขกหัวกับพื้นบริเวณหน้ากระโจมจนตาย หรือควบตะบึงไปยังแม่น้ำฟูรอตและกระโดดลงในแม่น้ำ[2]

[1] ซิยาเราะฮ์นาฮิยะฮ์ มูก็อดดะซะฮ์, อะมาลี เชคศอดูก, หน้า 163

[2] เสเพฮรี, มิรซามูฮัมหมัดตะกี, นาซิคุตตะวารีค, เล่ม 6, หน้า 2