Peygamber Efendimizin (s.a.a) vefatından sonra Müslümanlar Onun mübarek bedeninin defnedileceği yer konusunda ihtilafa düştüler. Kimisi mescide defendilsin, dedi, kimisi de ashabıyla defnedilsin, dedi. Emirü’l-Müminin Hz. Ali (a.s) ise şöyle buyurdu: ‘Allah, peygamberini en temiz mekanda ruhunu aldı; öyleyse vefat ettiği evinde gömülmesi en iyisidir.’[1] Başkalarıda Onun (a.s) bu görüşünü benimsediler. Bunun üzerine Hz. Ali (a.s), Allah Resulü’nün mutahhar bedenini kendi evine yani Allah’ı zikredip hamdettiği yere gömdü.
Buna göre İmam Ali’nin (s.a.a) mübarek sözlerinde de geldiği gibi Resul-i Ekrem’in (s.a.a) evi, yüce ruhunun kabzedildiği en pak mekan olduğundan İmam Ali’nin emriyle oraya defnedildi.
[1] -Ebu Cafer Tusi, Muhammed b. Hasan, Tehzibu’l-Ahkam, c.6, s.3, Daru’l-Kutubi’l-İslamiyye, Tahran, 4. Baskı, HK.1407; Erbili, Ali b. İsa, Keşfu’l-Ğumme, c.1, s.19, Mektebet-ü Benî Haşim, Tebriz, HK.1381; Mazenderani, İbn-i Şehraşub, el-Menakıb, c.1, s.293, Müessese-i İntişarat-ı Allame, HK.1379.