در روایات؛ به برخی از سورههای قرآن به جهت خواص و آثاری که دارند، اهمیت ویژهای داده شده است.
[1] دلیل آن این است که اصل نظام خلقت به گونهای طراحی شده (و تنها در همین صورت معنا مییابد) که تفاوتها و برتریهایی در آن وجود داشته باشد و این تفاوتها حتی در میان پیامبران نیز وجود دارد. قرآن در این زمینه میفرماید: «تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ»؛
[2] «این پیامبران بعضى از ایشان را بر بعض دیگر برترى دادهایم ...».
بر این اساس، وجود این تفاوت در آیات قرآن امری دور از ذهن نیست.
[3]