اسلام دین فطرت است و هر کسى که واقعا به این دین گرویده باشد، در حقیقت، فطرت ناب خود را به ثمر می‌رساند و چنین شخصى نمی‌‏تواند با کسى که مسیر غیر فطرت و غیر از اسلام را در پیش گرفته، روحی و روانی هماهنگ شود و توانایى تبادل مهر و محبت اصیل را داشته باشد.

بر این اساس و ادله‌ی فقهی دیگر که در جای خود بحث شده است، اکثر فقها می‌فرمایند: اگر مرد مسلمانی قصد ازدواج دائم با زن غیر مسلمانی را داشته باشد باید آن زن دین اسلام را بپذیرد، در غیر این صورت تنها ازدواج موقّت میسر می‌باشد.[1] و با زنان کافر اهل کتاب؛ مانند یهود و نصارى ازدواج دائم جایز نیست.

امام خمینی در این مسئله فرمود: "... مرد مسلمان هم نمی‌‏تواند با زن‌هاى کافر غیر کتابیه به طور دایم ازدواج کند و به احتیاط واجب ازدواج دایم با زن‌هاى کافر اهل کتاب نیز جایز نیست".

 بنابر این اگر شما این خانم را دوست دارید و قصد ازدواج دائم با او را دارید، باید اول او را مسلمان کنید و بعد با او ازدواج نمایید. بدیهی است که با قبول اسلام و پای‌بندی او به این دین از مسائل خلاف اخلاق، دوری خواهد گزید. ولی اگر قصد ازدواج موقت با او را داشته باشید، در صورتی که از اهل کتاب باشد طبق فتوی اکثر فقها ایرادی ندارد.

برای نجات او از کارهای خلاف اخلاق سعی کنید با دلیل و منطق قوی و محکم که از راه مطالعه‌ی کتاب‌های سودمند در این زمینه حاصل می‌شود ضررهای چنین رفتارهایی را برای ایشان روشن نمایید و ایشان را قانع نمائید تا از رفتارهای ناشایست خود دست بردارد. همواره در گفت‌وگو و بحث با چنین افرادی باید این نکته را متذکر شد که خداوند متعال مهربان است و همه‌ی بندگانش را دوست دارد و با توجه به این اصل، اگر خداوند چیزی یا کاری مثل نوشیدن شراب یا رفتن به دیسکو یا شنای مختلط را بر ما حرام کرده حتما برای ضررهایی بوده است که در این کارها وجود دارد. همان‌طور که اگر چیزی یا کاری را بر ما واجب کرده باشد حتما به دلیل نفعی است که در این کارها وجود دارد. در ضمن غافل نباشید که خداوند متعال همواره پشتیبان و یاور شما است.

به نظر می‌رسد که مشکل اصلی این خانم در دین او است که در صورت پذیرش دین اسلام، همه‌ی مسائل غیر اخلاقی او مثل خوردن چیزهای حرام به خودی خود حل خواهد شد. درست است که ممکن است بعضی از مسلمان‌ها هم مرتکب کارهای حرامی (مثل نوشیدن شراب یا رفتن به دیسکو یا شنای مختلط) بشوند که این به دلیل ضعف ایمان آنها است، نه دلیل مجاز بودن چنین کارهای حرامی؛ اما یک مسلمان واقعی هرگز مرتکب چنین اعمالی نخواهد شد و یا اگر مرتکب شود فورا پشیمان شده و توبه خواهد کرد که خداوند متعال به چنین افرادی وعده پذیرش توبه و عفو آمرزش گناهان آنان را داده است.

[1]. (بهجت) زن مسلمان، نمی‌‏تواند با مرد غیر مسلمان ازدواج نماید و مرد مسلمان هم نمی‌‏تواند با زنان کافرى که اهل کتاب نیستند ازدواج کند، ولى با زنانى که یهودى و یا نصرانى باشند، موقّتاً به صورت صیغه می‌‏تواند ازدواج نماید.

(زنجانى) زن مسلمان نمی‌‏تواند به عقد مرد کافر درآید، مرد مسلمان هم نمی‌‏تواند با غیر اهل کتاب و مجوس ازدواج کند، نه به صورت ازدواج دائم و نه به صورت ازدواج موقّت و ظاهراً ازدواج دائم یا موقّت با زن یهودى و نصرانى باطل نیست، بلکه مکروه و مخالف احتیاط استحبابى است، به‌ویژه ازدواج دائم. ازدواج با زن مجوس به صورت دائم صحیح نیست و به صورت موقّت، مکروه و مخالف احتیاط استحبابى است، و در صورتى که مرد و زن کافر با یکدیگر ازدواج کنند و سپس شوهر مسلمان شود و زن وى بر دین مسیحیّت یا یهودیّت یا مجوسیّت باقى بماند ازدواج باطل نمی‌‏گردد. در مورد احکام زن یا شوهر احکام چندى وجود دارد که در کتب مفصّل فقهى آمده است.

(سیستانى): زن مسلمان نمی‌‏تواند به عقد کافر درآید، چه دائم باشد چه موقّت، چه کافر کتابى باشد چه غیر کتابى؛ مرد مسلمان هم نمی‌‏تواند با زن‌هاى کافر غیر اهل کتاب ازدواج کند، ولى صیغه کردن زن‌هایى که یهودى یا نصرانى هستند مانعى ندارد، و بنابر احتیاط لازم عقد دائمى با آنها ننماید؛ و امّا زن مجوسیه، بنابر احتیاط واجب حتى به‌طور موقّت نیز نباید مسلمان با او ازدواج نماید، و بعضى از فرقه‌ها مانند ناصبی‌ها که خود را مسلمان می‌‏دانند و در حکم کفارند، مرد و زن مسلمان نمی‌‏توانند با آنها به‌طور دائم یا موقّت ازدواج نمایند؛ و همچنین مرتد.

(مکارم): زن مسلمان نمی‌‏تواند به عقد کافر درآید، همچنین مرد مسلمان نمی‌‏تواند بنابر احتیاط با زن کافر ازدواج دائم کند، ولى ازدواج موقّت با زنان اهل کتاب؛ مانند یهود و نصارا مانعى ندارد. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 2، ص 468، مسئله 2397.