1. موقع مرگ، ارتباط روح با بدن قطع می‌شود و از قرآن کریم استفاده مى‏شود که پروردگار بزرگ، روح مردگان را در عالم مخصوص نگه مى‏دارد.[1] و این گونه نیست که اگر جنازه دیر دفن شود، صدمه ای به روح برساند و یا آن که مانند جسم بدبو شود.

2. البته یکی از مستحبات درباره جنازه این است که زودتر کفن و دفن او را انجام داد؛ چنانچه در احادیث هم به آن تصریح شده است:

رسول خدا (ص) فرمود: «بزرگداشت و کرامت میّت آن است که او را هر چه زودتر تجهیز کرده و به قبر رسانند، و کار او را پایان بخشند».[2]

و نیز آن حضرت فرمود: «مبادا هرگز کسى از شما را بیابم که مرده‏اى داشته باشد که شب از دنیا رفته و او انتظار صبح را بکشد تا او را تجهیز و تدفین کند، یا کسى مرده‏اش در روز از دنیا رفته و او انتظار فرا رسیدن شب را بکشد و کارى براى میّت انجام ندهد. براى مردگان خود انتظار طلوع یا غروب آفتاب را نکشید، بلکه در مورد آنها شتاب کنید و به زودى آنها را به آرامگاهشان برسانید تا خداوند -عزّ و جلّ- شما را مورد رحمت خویش قرار دهد، مردم نیز در پاسخ آن حضرت گفتند: و خداوند تو را نیز مورد رحمت قرار دهد [که راه جلب رحمت الهى را به ما نشان دادی]».[3]