علامه مجلسی در بحارالأنوار درباره زیارت جوادیه می‌نویسد: «در نسخه‌ای قدیمی که تاریخ تألیف آن، سال 746 هـ.ق ذکر شده و از تألیفات اصحاب پیشین ما بوده، زیارتی برای حضرت امام رضا(ع) دیدم که آن‌را همان‌گونه که یافته‌ام نقل می‌کنم. در آن‌جا آمده است: زیارت مولا و سرور ما، حضرت رضا که بر او و پدران و فرزندانش درود و سلام باد، در هر زمانی شایسته و نیکو است، و بهترین زمان آن، ماه رجب است. این زیارت از فرزندش حضرت جواد(ع) برای آن‌حضرت روایت شده است».
[1] و سپس عبارات زیارت جوادیه را با نماز زیارت و دعای بعد از آن نقل می‌کند، که در ابتدای آن آمده: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ ...» تا این‌که در فراز پایانی دعای بعد از زیارت آمده است: «وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى طَیِّبِ الْمُرْسَلِینَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ».
[2]
برای دیدن متن کامل این زیارت، به نسخه دیجیتالی «بحار الأنوار» به آدرس اینترنتی زیر مراجعه کنید:
http://lib.eshia.ir/11008/99/52
شیخ عباس قمی نیز به خواندن این زیارت در «مفاتیح الجنان» در باب کیفیت و چگونگی زیارت امام رضا(ع) تأکید کرده است.
[1]. «أقول وجدت فی بعض مؤلفات قدماء أصحابنا زیارة له(ع) و کانت النسخة قدیمة کان تاریخ کتابتها سنة ست و أربعین و سبعمائة فأوردتها کما وجدتها قَالَ زِیَارَةُ مَوْلَانَا وَ سَیِّدِنَا أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ وَ أَبْنَائِهِ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ کُلُّ الْأَوْقَاتِ صَالِحَةٌ لِزِیَارَتِهِ وَ أَفْضَلُهَا فِی شَهْرِ رَجَبٍ رُوِیَ ذَلِکَ عَنْ وَلَدِهِ أَبِی جَعْفَرٍ الْجَوَادِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ سَلَامُهُ وَ هِی...»؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 99، ص 52، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.
[2]. بحار الأنوار، ج 99، ص 52 – 57.
