یکى از راههاى اثبات قتل، شهادت شهود است. اگر دو مرد عاقل، بالغ و عادل بر قتل عمد شهادت دهند، قتل عمد ثابت مىشود و قصاص امکانپذیر خواهد بود.[1]
اگر شهود، در حضور قاضی بعد از حکم او (طبق شهادت آنان) از شهادت خود برگردند، قصاص ساقط می شود.[2]
همچنین اگر بعد از حکم قاضی معلوم شود که شهود دروغگو بوده اند و دروغ گفته اند قصاص ساقط می شود یا بهتر بگوئیم اصلاً قصاص ثابت نمی گردد[3]؛ زیرا یکی از شرایط شخص شهادت دهنده این است که عادل باشد و دروغ با عدالت منافات دارد.
[1]. امام خمینى، تحریر الوسیله، ج 2،ص 441؛ خوئى، سیدابوالقاسم، مبانى تکملة المنهاج، ج 2، ص 96، مؤسسه احیاء آثار امام خویی؛ نجفى، محمد حسن،جواهر الکلام، ج 42، ص 209، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
[2]. مروارید، علی اصغر، الموسوعة فقهیه، القضاء و الشهادات، ج 4، ص 14، چاپ بیروت سال 1421 قمری.
[3]. امام خمینى، تحریرالوسیله، ج 2،ص441؛ خوئى، سید ابوالقاسم، مبانى تکملة المنهاج، 2، ص96، مؤسسه احیاء آثار امام خویی؛ نجفى، محمد حسن،جواهر الکلام، ج 42، ص 209، بیروت، دار احیاء التراث العربی.