ممد الهمم در شرح فصوص الحکم در مبحث قوه‌ی خیال و رؤیا، می‌گوید: آنچه در خواب دیده می‌شود رمز و اشاره به حقیقتی است؛ و برای تأیید این مطلب، روایتی که در پرسش آمده را نقل کرده است. در ارتباط با این روایت باید گفت؛ اگرچه قسمت اخیر آن با عقاید شیعی هم‌خوان نیست، اما شاید هدف نویسنده کتاب از نقل آن، تحلیل این سخن منسوب به پیامبر(ص) است که در ادامه در پاسخ به فردی که از ایشان پرسید: یا رسول اللّه! خواب را چه تأویل فرمودید؟ فرمود: به علم!
زیرا مؤلف در توضیح می‌گوید: رسول اللّه(ص) شیر را به همان صورتى که دید وا نگذاشت؛ چون به مواطن رؤیا و آنچه اقتضاى تعبیر است علم داشت؛ یعنی شیر را به علم تعبیر کرد.
موضوع دیگری که در توجیه نقل این روایت می‌توان گفت، آن است که در علم حدیث این بحث مطرح است که اگر بخشی از روایت قابل پذیرش نبود، آیا کل روایت را باید رد کرد و مهر ابطال بر آن زد، یا باید تنها همان بخش از روایت را رد کرده و فرازهای دیگر را پذیرفت؟ ظاهراً مؤلف نظریه دوم را می‌پذیرد؛ و از این‌رو به بخش قابل قبول خود پرداخته و متعرض اشکال موجود در فرازهای دیگر آن نشده، بلکه تحلیل آن‌را به مخاطب واگذار کرده است.
البته ما در فهم معارف اسلامی تنها چهارده تن را به عنوان معصوم پذیرفته و سخن و رفتار آنان را حجت می‌دانیم؛ و غیر آنان - حتی اگر در مراتب بالای علم و دانش باشند - ممکن است اشتباهاتی داشته باشند.