1. اشتغال به این کار جایز و چه بسا لازم است.
2. در هر حال نجات جان مسلمان واجب است، و اگر این امر در ماه رمضان موجب شود که روزهدار تمام سر را به زیر آب فرو برد، باید روزه را تا پایان روز نگه داشته و بعدا قضای آن را بجا آورد، ولی این کار کفاره ندارد، هر چند عمدی باشد. البته برخی از فقها
[1] فرو بردن سر در آب را مبطل روزه نمیدانند.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:
[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
1. فی نفسه اشتغال به چنین کاری اشکال ندارد بلکه گاهاً واجب است.
2. در فرض مذکور فرو بردن سر زیر آب اشکال ندارد ولی روزه باطل میشود و بعداً باید قضای آن را بجا آورید.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
فرو بردن تمام سر در آب روزه را باطل نمیکند.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
1و2. در هر حال کسى که براى نجات غریق مجبور است سر را در آب فرو ببرد روزهاش اشکال دارد، ولى به عنوان نجات جان مسلمانى این کار واجب است و بعداً قضا کند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
سر فرو بردن زیر آب موجب بطلان روزه میشود و اگر برای نجات غریق باشد، کفاره ندارد و تنها قضای آن کافی است.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
فرو بردن سر در آب باطل کنندهی روزه نیست و ناجی غریق بودن برای روزهدار اشکالی ندارد.
لینک به سایت استفتائات
[1]. آیات عظام سیستانی و هادوی تهرانی.
[2]. استفتا از دفاتر آیات عظام:
خامنهای، سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.