در پاسخ به این پرسش باید به نکات زیر توجه کرد:
3 این روایت - به فرض وجود- به دلایلی مخدوش به نظر میرسد. اوّلاً: امام حسین(ع) در روز عاشورا طبق نقلهای متعدد از دشمنان که شریعه فرات را بر او بسته بودند تقاضای آب نمود و آنها از دادن آب به آنحضرت به شدت امتناع کردند. ثانیاً: اینکه در روز عاشورا خیمههای آنحضرت در حلقۀ محاصرۀ دشمن بود. چگونه چنین شخصی خود را به امام(ع) رساند؟!
بنابر این، این روایت و روایاتی به این مضمون که مسئلۀ تشنگی امام حسین(ع) را خواست آنحضرت دانسته و چنین وانمود میکنند که امام(ع) و اهلبیت آنحضرت از جهت آب در هیچ مضیقهای قرار نداشتند، به هیچ وجه قابل قبول نیستند، و با ادله و دیگر روایات تاریخ نهضت عاشورا سازگاری ندارد، بلکه ساختگی بوده و میخواهند به نوعی سرپوش بر جنایات نابخشودنی دشمنان بگذارند.
در پاسخ به این پرسش باید به نکات زیر توجه کرد:
بنابر این، این روایت و روایاتی به این مضمون که مسئلۀ تشنگی امام(ع) و اهلبیت و اصحاب آنحضرت را زیر سؤال قرار میدهند و چنین وا نمود میکنند که امام(ع)، از جهت آب هیچ در مضیقه قرار نداشت، میخواهند سرپوشی بر مظلومیت آنحضرت و جنایات نابخشودنی دشمنان بگذارند تا به این وسلیه قیام آنحضرت و جنایات غیر انسانی دشمنان را کم رنگ جلوه دهند.[4]
[1] . کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 230، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[2] . مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 45، ص 42 – 43، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[3] . ابن طاووس، على بن موسى- میر ابوطالبى، حسن، لهوف، ترجمه میر ابو طالبى، محقق و مصحح تبریزیان، فارس، ص 150 قم، دلیل ما، چاپ اول، 1380ش.
[4]. «اقدام امام حسین(ع) در ذخیره کردن آب در کربلا»، 47587؛ «حادثۀ کربلا و توجیه عقلی»، 7806؛ «جنگیدن و شهادت حضرت عباس در کربلا»، 47281.