Please Wait
7143
Bu nöqtəyə diqqət yetirmək lazımdır ki, axirət aləmi barəsində və behiştlə cəhənnəmin vəziyyətini yalnız vəhy və məsum rəhbərlərin sözləri vasitəsiylə bizə çatdırılmışdır ki, bunlardan başqa heç bir yolla bizim bunlardan xəbərimiz olmaz.
Yuxarıdakı sualın cavabı isə dini mənbələrdə qeyd olunmuşdur, lakin işarə olunmuş nöqtələrə diqqət etdikdə demək olar ki, behiştdə məxsus qanun və hökm yoxdur, əgər olsa belə bu dünyanın hökm və qanunlarıyla fərqlidir; çünki o hökümlər ki, Allah onları qərar vermiş və insanı onlara əməl etməyə çağırmışdır, insanın İlahi kamilliyə çatmaq üçün olmuşdur ki, bunun nəticəsində insan behiştə təyin olunmuş dərəcəyə və məqama nail olur və bu da yaxşı işlərdir ki, insan dünyada əməl etmişdir. Bundan əlavə saleh övladların və möminlərin onun ölümündən sonra xeyir iş görüb savabını onun üçün hədiyyə etməsidir. Daha açıq desək, behişt və cəhənnəm bizim dünyada etdiyimiz əməllərin həqiqəti və iç üzüdür. O cür ki, çox rəvayətlərdə gəlmişdir bu gün (dünya həyatında) əməl var və heç bir hesab yoxdur, sabah (axirət aləmi) hesab yeridir, əməl və iş yoxdur.[1] Bunun üçün də axirət aləmində bu mənaya ki, insan öhdəsinə hökm və vəzifə qoyulub onun hesabını versin deyə ki, həqiqəti olsun və başqa bir yerdə onun hesabın versin, yoxdur.
Bundan əlavə hökm və qanun o yerdə qərar verilir ki, orada başqalarının hüquqlarının pozulması ehtimalı verilsin amma bu məsələlərin behiştə heç bir mənası yoxdur; Çünki:
- Başqalarının hüquqlarına təcavüz etmək yoxdur; Təcavüz və cinayət o yerdə mümkündür ki, imkanların həddi olsun və o nemətlərə çatmaq üçün öz həddindən artıq tələb olunsun, amma behiştə heç bir çatışmamazlıq yoxdur.
Quran buyurur hər nəyə meylləri olsavə ona göz diksələr, onların ixtiyarında hazır olacaq.[2]
- Başqa bir yerdə ki, qanunun olmasını tələb edir ki, insanlar şeytanın vəsvəsəsi və nəfsin istəkləri təsiri altında məruz qalsın və ya ruhi xəstəliklərə misal üçün həsəd, kin, çirkin əməllərə və başqalarına zülm etmək və ... düçar olsun.
Bu cür məsələlər də behiştdə yoxdur; çünki o şəxslər ki, behiştə yol tapırlar ürəyi və əməli düzgün insanlardır ki, dünyada öz nəfslərini, və əxlaqi xəstəliklərini kontrol etməyə nail olmuşdurlar. Bundan əlavə Quran buyurur: Hər növ pislikləri (həsəd, kinə, düşmənçilik və xəyanət)- i behişt əhlinin sinəsindən kənar edirik (və ruhlarını paklaşdırırıq) o halda ki, onlar bir- birləriylə qardaşdırlar.[3]
Beləliklə, behişt əhlinin arasında olan söz- söhbət, salam və salamatlıq və ya xeyir- bərəkətdən başqa bir söz deyilmir.[4]
Bunun üçün də, bunu başa düşmək olar ki, behişt əhli arasında düşmənçiliyə və həsədə səbəb olan bir hadisə yoxdur və başqa bir ehtimal da rədd edilir. Nəticə alırıq ki, burada qanunun olmasına ehtiyac yoxdur. Bütün bunlardan əlavə Quran ayələrindən bu cür istifadə olur ki, behişt əhlinin pisliklərə doğru heç bir meyl və istəkləri yoxdur.
Onlar insanlığın və ruhun gözəlliyinin və kamillik dərəcəsinin son məqamına yetişmişdirlər, bir şeyi sevməzlər yalnız o zaman ki, sevməli olsun.[5]
Bir şeyi istəməzlər yalnız o halda ki, Allah istəsin.[6] Bunun üçün də heç bir qanun və hpkmə ehtiyac yoxdur.
Bəzi təfsir alimləri bu Quran ayəsinin təfsirində ki, buyurur: Qızıl və gümüş camları behişt əhlinin ətrafında gəzdirərlər və onda hər bir şey ki, ürək istəyir və göz ondan ləzzət aparır, vardır.[7] Bu sualı açıqlayırlar, aya bu ümumi və geniş şəkildə olmaq bunu bildirir ki, dünyada haram olan şeylərə də şamil olsun, əgər bir behişt əhli haram şeyi istəyərsə onun ixtiyarına veriləcəkmi? Cavab verilir, bu sualın yaranması bir nöqtəyə diqqət etməkdir, və o da bundan ibarətdir haram və çirikliklər əslində, insan ruhu üçün münasib olmayan bir yemək kimidir, bəs təmiz bir ruh bu cür yeməyin iştahasını çəkməz. Xəstə bir ruhdur ki, münasib olmayan yeməklərə hətta zəhərli yeməklərə meyl salır. Bəsi xəstələr vardır ki, hətta torpaq və onun kimi şeyləri tapıb yeməyə çalışırlar. Amma xəstəlikləri müalicə olduqda bu yalançı iştahaları məhv olur. Behişt əhli də bu cür çirkin şeylərə meyl salmır; çünki onların ruhları yaxşı və pak şeylərə meyllidir.[8]
[1] - Kafi, cild 8, səh 58. Əmirəl- möminin (ə)
«أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع): "...فَإِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ إِنَّ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ"»
[2] - Bax: Zuxruf surəsi, ayə 71.
[3] - Hicr surəsi, ayə 47.
[4] - Vaqiə surəsi, ayə 26.
[5] - Əl- mizanın tərcüməsi, cild 29, səh 272, (40- cı cild).
[6] - Həmin, cild 34, səh 154.
[7] - Zuxruf surəsi, ayə 71.
[8] - Bax: Nümunə təfsiri, cild 21, səh 116.