Bu suala cavab verməkdən ötrü bir neçə məsələyə diqqət etmək lazımdır:

A) İsmət haqqında qısa məlumat;

İsmət sözü ərəb lüğətində hifz, pak olmaq və bir şeyə əl atmaqdır.[1] Kəlam elminin terminologiyasında isə elə bir lütfdür ki, hər kəsdə olsa, onun vasitəsi ilə itaəti tərk etməz və imkanı olduğu halda günaha meyli olmaz.[2]

B) Peyğəmbərlərdə ismətin lazım olmasına bir neçə dəlil;

1.Əgər ilahi peyğəmbərlər məsum olmasalar ilahi hədəfin ziddinə olarlar. Çünki, peyğəmbərlərin göndərilməsində məqsəd odur ki, insanları onların əsl məsləhət və zərərlərinə olan mövzulardan agah etsinlər və bununla da, bəşərin təlim-tərbiyəsi və onların dünya və axirətdə kamal və səadətə tərəf çatmaları üçün müqəddəmələri hazır etsinlər. Bu məqsəd isə peyğəmbərlərin isməti olmadan hasil olmaz. Çünki, əgər hər hansı peyğəmbər günah iş etsə bizim ona tabe olmağımızın vacibliyi şübhəli görünür. Əgər bir işdə peyğəmbərin yolu ilə getməsək, onda peyğəmbərlərin göndərilməsi hədəfi aradan getmiş olur. Başqa tərəfdən isə peyğəmbərə tabe olmamağın özü böyük günahdır.

2. İstər peyğəmbərliyə seçilməzdən əvvəl, istərəsə də sonra, hər hansı peyğəmbərin günahı, xalq arasında ona qarşı nifrət və itaətsizliyə səbəb olar. Bu və digər müxtəlif dəlillərə əsaslanaraq demək olar ki, peyğəmbərlərin məsum olması qətidir.

C) Həzrət Musanın (əleyhissalam) isməti bəzi Quran ayələrinin zahiri ilə məsələn, qibti bir kişini öldürməsi ilə necə uyğun gələ bilər?

Quranda oxuyuruq: “(Musa) şəhərə əhalisi xəbərsizkən (günorta istirahət vaxtı) girdi. Orada iki nəfərin vuruşduğunu gördü. Onlardan biri öz adamlarından (yəhudilərdən), digəri isə düşmənlərindən (qibtilərdən) idi. (Musanın) adamlarından olan kəs düşməninə qarşı ondan imdad istədi. Musa onu (əli, yaxud əsası ilə) vurub öldürdü və dedi: "Bu, Şeytan əməlindəndir. Həqiqətən, o, açıq-aşkar bir düşməndir, (insanı haqq yoldan) azdırandır! (Musa) dedi: "Ey Rəbbim! Şübhəsiz ki, mən özüm-özümə zülm etdim. Buna görə məni bağışla! (Allah Musanı) bağışladı. Həqiqətən, O, (bəndələrini