Please Wait
8683
Üsuliddin o şeylərə deyilir ki, insan öz ağıl və düşüncəsi ilə onları qəbul edib, müsəlman olur. İslamı qəbul edəndən sonra, onda fərdi və ictimai vəzifə və təkliflər vacib olur ki, onun ən mühümlərindən biri, namazdır. Buna əsasən, namaz hökmlərin içində daha çox əhəmiyyətə malik olduğu üçün, ona dinin sütunu deyilir. Amma etiqadi əsaslardan sayılmadığına görə, onu üsuli- dindən saymaq olmaz.
"Din" ərəb kəlməsidir ki, elmi termində "dünya və insan üçün yaradanın olmasına etiqad və bu əqidələrə uyğun əməli göstərişlərdir."[1] Bu tərifə və dinin elmi izahına diqqət etdikdə, hər bir dinin iki hissədən təşkil olunduğu məlum olur:
1. Onun kök, sütun və əsası hökmündə olan əqidə ya əqidələr.
2. Etiqadi əsas ya əsaslara uyğun ya onlardan yaranmış əməli göstərişlər.[2]
"Üsuliddin" kəlməsi birinci bölümə (əqidələr) və "furu- din" ikinci bölümə (əməli hökmlər) deyilir.[3] Üsuliddin ona görə əsl adlanır ki, fikir və əqidə çərçivəsindədir. Yəni dinin əsas və kökü olan bir şeydir və hər bir insanın furu- dinə olan diqqətinin keyfiyyət və miqdarı, onun üsuliddinə olan əqidələrinin miqdarına bağlıdır.[4] Üsulidinin iki ümumi və xüsusi elmi termini var. Din hökmləri qarşısında olan üsulidinə, ümumi mənada olan Üsuliddin və xüsusi bir məzhəbin xüsusiyyətlərinə malik olan (ümumi mənada olan üsuliddindən əlavə) bir ya neçə etqadi əsasa şamil olan üsuliddinə, xüsusi mənada olan üsulidin deyilir.[5]
İslamın üsulidini (ümumi mənada) tövhid, nübüvvət və məada şamil olur. Xüsusi mənada olan üsulidin (məzhəb usuli) tövhid, nübüvvət və məaddan əlavə ədalət və imamətə də şamil olur.
Bu izahlarla üsuliddinin mənası və hansı şeylərə deyildiyi məlum oldu. Həmçinin furu- dindən məqsəd islamın əməli hökmləri olmasını bildik. Elm qismindən olan üsulidinin rütbəsi, əməl qismindən olan furu- dindən qabaqdadır. Yəni elm və etiqad olmayan yerdə əməlin mənası yoxdur. Əlbəttə etiqadi usulda elm, sırf elm deyil, əksinə yəqinlə olan elm ya həmin elmul- yəqindir.
Mərhum Feyz Kaşani (rh) bu barədə buyurur: "Bunların ikisinin (elm və əməl) arasında ən üstün olan elmdir. Elm ağac misalında və ibadət onun meyvəsi misalındadır."[6]
Həmçinin elm və iman (yəqin) arasındakı nisbət barəsində buyururlar: İmanın mənbəyi də elmdir. Çünki, iman bir şeyi təsdiq etməkdir və o şeyi təsəvvür etməlidir ki, o da rlmdir. İman həmin elmin miqdarındadır.[7] Deməli, üsuliddindən məqsəd, o üsuliddindir ki, insan islama daxil olmaq üçün, əvvəlcə ona elm və yəqin tapmalı, sonra İslamın əməli əmrləri ilə qarşılaşır.[8] "Elmi əldə etmək ibadətdən irəli olduğuna[9] görə, elmin şərəfi də əməldən irəlidir. Bu şeylərə usul deyilibdir. İnsan İslama daxil olandan sonra bir dəstə ibadətlərlə (namaz, oruc, zəkat və... kimi zahiri ibadətdir və təvəkkül, təqva, şükr və... kimi batini ibadətlər)[10] qarşılaşır ki, onlara furu- din deyilir. Amma məlum olduğu kimi, furu termininin bir ibadət ya ibadətlərin İslam dininin sutunundan biri olması ilə heç bir ziddiyyəti yoxdur. Əgər İslamı bir ev kimi təsəvvür etsək, usul- bu evə daxil olmaq üçün bir açar kimidir. Amma bu evin onun üstündə möhkəm dayandığı sütunlara malik olmalıdır. Belə cümlələr bəzi ibadətlər barəsində əhli- beyt (ə)- dan bizə yetişibdir. İmam Baqir (ə) buyurur: İslam beş sütun üzərində qurulubdur: Namaz, zəkat, həcc, oruc və vilayət. Zürarənin cavabında buyurdu: Vilayət bu beş şeyin ən üstünüdür.[11] Bu beş ibadət və digər ibadətlər, insan İslamı qəbul- etdikdə məna tapır. İmam Sadiq (ə)- da rəvayətlərin birində, elm və mərifət sonra da əməlin mövqeyinə işarə edir. O həzrət buyurur: "Bəndəni Allaha yaxınlaşdıran ən üstün şey, mərifət və ondan sonra namazdır".[12]
Bəli namazın çox böyük əhəmiyyəti var, belə ki, ona dinin sütunu[13] deyilibdir. İmam Baqir (ə) buyurur: Əgər (qiyamətdə) insanın namazı qəbul olsa,[14] onun digər əməlləri də qəbul olar. Yox əgər qəbul olmasa, insanın digər əməlləri də qəbul olmaz.[15]
Amma bununla belə, belə inanılmaz əhəmiyyətə malik olmağın, namazın dinin furusundan olması ilə heç bir ziddiyyəti yoxdur.
[1] - Əqidə usullarının təlimi, Ayətullah Misbah Yəzdi, səh 11.
[2] - Həmin, səh 12.
[3] - Həmin.
[4] - Etiqadlar usuli, Şeyx Əli Əsgər Qaimi, səh 5.
[5] - Əqidə usullarının təlimi, dəyişiklik və xülasə ilə.
[6] - Elmul- yəqin fi üsuliddin, Molla Möhsin Feyz Kaşani, cild 1, səh 504, Bidar nəşriyyatı.
[7] - Həmin, səh 6- 8.
[8] - Əqidə usullarında imamiyyənin məsləki, seyyid Mahmud Mərəşi Şuştəri, səh 11, Müdərrisin cəmiyyəti nəşriyyatı.
[9] - Elmul- yəqin fi üsuliddin, səh 12.
[10] - Həmin.
[11] - Səfinətul- bəhar, Şeyx Abbas Qummi, cild 3, səh 109.
[12] - Həmin.
[13] - Vəsailüş- şiə, cild 5, səh 27.
«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ الصَّلَاةُ عَمُودُ الدِّینِ.»
[14] - Rəvayətdə işarə olunan İslamın digər sutunlarını qəbul etmədikdə, namazın qəbul olmasının çətin olacağı məlumdur. Məsələn rəvayətlərdə namazın qəbul olunmasında, vilayəti qəbul etmək şərt sayılıbdır. "Əməllərin qəbul olunmasında, vilayət şərtdir". Baxın: Mənaqibi Xarəzmi, 19 və 252.
[15] - Səfinətul- bihar, Şeyx Abbas Qummi, cild 3, səh 109.