แอลกอฮอล์แบ่งออกเป็น 2 ประเภทหลัก หนึ่งคือแอลกอฮอล์ที่ได้มาจากอุตสาหกรรมน้ำมันและปิโตรเคมี และประเภทที่สองคือแอลกอฮอล์ที่ได้มาจากการกลั่นระเหยของเหล้า และเนื่องจากเอทานอลเป็นหนึ่งในแอลกอฮอล์อุตสาหกรรมประเภทต่างๆ ดังนั้นเราจึงต้องมาวิเคราะห์ประเด็นแอลกอฮอล์อุตสาหกรรมเสียก่อน

จริงๆแล้ว หากคำนึงถึงโครงสร้างทางเคมีจะพบว่า แอลกอฮอล์อุตสาหกรรมไม่มีความแตกต่างจากแอลกอฮอล์ที่ได้มาจากการกลั่นแต่อย่างใด และทั้งสองอย่างนี้.... แต่ทว่ามีความแตกต่างกันตรงที่แอลกอฮอล์อุตสาหกรรมนั้น เราไม่สามารถเรียกว่าเป็นสิ่งมึนเมาได้เสมอไป ในขณะที่แอลกอฮอล์ที่ได้มาจากการกลั่นและการระเหยของสิ่งมึนเมา จึงมีความเป็นได้สูงที่จะยังคงสภาพสิ่งมึนเมาอยู่เช่นเดิม

บรรดาฟุกะฮาที่มีชื่อเสียงเชื่อว่าทุกของเหลวที่ทำให้เกิดความมึนเมาถือว่าเป็นนะญิส ดังนั้นแอลกอฮอล์อุตสาหกรรมก็จะถูกกำหนดให้อยู่ในกลุ่มของของเหลวที่ทำให้เกิดความมึนเมาหรือไม่?

บรรดาฟุกะฮาที่มีชื่อเสียงต่างลงความเห็นว่า ไม่สามารถระบุได้ว่าแอลกอฮอล์อุตสาหกรรมนับเป็นสิ่งมึนเมา ถึงแม้ว่าจะเป็นสาเหตุหลักและส่งผลโดยตรงในโครงสร้างของเหลวที่ทำให้เกิดความมึนเมาก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเนื่องจากการเพิ่มส่วนผสมบางชนิดเช่นเมทานอล ซึ่งเป็นสารมีพิษและมีกลิ่นเหม็นลงไปในแอลกอฮอล์อุตสาหกรรมแต่อย่างใด แต่เกิดขึ้นเนื่องจากความข้นของแอลกอฮอล์อุตสาหกรรมมีมากจนถึงขั้นที่แม้จะไม่เพิ่มสารอื่นๆลงไป ไม่ว่าจะดื่มในปริมาณน้อยเพียงใดก็จะเป็นพิษต่อร่างกายได้ ดังนั้นโดยทั่วไปจึงไม่ถือว่าสารดังกล่าวว่าเป็นสิ่งมึนเมา[1] 

ทัศนะต่อไปนี้ของมัรญะอ์ตักลีดเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าวล้วนชี้ให้เห็นถึงผลลัพท์ที่เราได้นำเสนอไป

อิมามโคมัยนี “แอลกอฮอล์อุตสาหกรรมที่ใช้ในการทาสีประตูหรือโต๊ะหรือเก้าอี้นั้น[2] หากเราไม่รู้ว่าทำมาจากสิ่ง