نماز شما شکسته و باید روزه خود را نیز بعد از ماه مبارک رمضان قضا کنید؛ زیرا طبق نظر مراجعی مثل حضرت امام (ره) که می فرمایند در سفر نماز و روزه کسی صحیح است که شغلش مسافرت باشد،[1] ( شتر دار و راننده و چوبدار و کشتیبان و ...) شما باید نماز را شکسته خوانده و روزه تان را قضا کنید. حتی طبق نظر مراجعی که نماز و روزه کسانی را هم که مقدمه شغلشان مسافرت باشد (در سفر) صحیح می دانند، باز هم نماز و روزه شما در این یک ماه مأموریت صحیح نیست؛ زیرا معیار کثیر السفر شدن این است که حداقل سه ماه پی در پی در سفر (رفت و آمد) باشد.[2] در حالی که مأموریت شما کمتر از سه ماه است.

در مورد روزه گرفتن در سفر (با نذر) حضرت امام خمینی (ره) فرموده اند: "... چنانچه نذر کند که روز معینى را در سفر روزه بگیرد، باید آن را در سفر به جا آورد. نیز اگر نذر کند روز معینى را چه مسافر باشد یا نباشد، روزه بگیرد باید آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگیرد".[3] اما چون روزه ماه رمضان خود به خود واجب است و نیاز به نذر ندارد. (عمل واجب قابل نذر کردن نیست) و نمی توان نذر کرد که در روز ماه رمضان روزه دیگری گرفت.

اما در صورتی که قبل از ظهر به وطن برسید، حضرت امام و سایر مراجع تقلید فرموده اند:

اگر مسافر پیش از ظهر به وطنش برسد، یا به جایى برسد که مى‏خواهد ده روز در آن جا بماند، چنانچه کارى که روزه را باطل مى‏کند انجام نداده، باید آن روز را روزه بگیرد و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نیست.[4]