تنها خداست که بزرگتر از آن است که توصیف شود و هر که خود را بزرگ بپندارد، گویا خود را در میدان مبارزه با خدا قرار داده داست. «تکبر» از ریشه «کبر» به معنای خود بزرگ‌بینی، و داشتن روحیه استکبار، یكی از زشت‌ترین خصلت‌های آدمی و از رذایل اخلاقی است. این صفت در آموزه‌های دینی ما به شدت مورد نکوهش قرار گرفته است. قرآن کریم در آیات متعدد از خطر استکبار، افکار، عقاید و عمل‌کردهای باطل مستکبران سخن به میان آورده است که نتیجه‌اش آن است که انسان متکبر و مستکبر از اطاعت و پرستش خداوند متعال امتناع می‌ورزد.

«كبر و تكبّر»؛ گاه به آن حالت نفسانى خودبزرگ پنداری كه در انسان ایجاد شده گفته می‌شود، و گاه به عمل يا حركتى كه ناشى از آن حالت نفسانی است؛ مثلاً چنان می‌نشيند، يا راه می‌رود و یا سخن می‌گويد كه نشان می‌دهد خود را برتر از همه اطرافيانش می‌بيند، اين اعمال و حركات را نيز تكبّر می‌نامند.