Please Wait
5990
Büyük taklit mercilerinin ameli risalelerinde[1] kelimenin kendisini tekrarlamanın yeterli olacağı yazılıdır.
[1] -Bir ayet veya kelimenin doğru okunup okunmadığından şüpheye düşülürse, ondan sonraki şeye başlanmamışsa, o ayet veya kelime doğru bir şekilde okunmalıdır. Ondan sonra rükün olan bir şeye başlanmışsa örneğin rükûya varıldıktan sonra surenin herhangi bir kelimesinin doğru ve yanlış okunduğundan şüpheye düşülürse, böyle bir şüpheye itibar edilmez. Eğer yapılmasına başlanılan şey rükün olmazsa, örneğin "Ellah'us Samed" söylenirken "Kul huvellahu ehad" ayetinin doğru ve yanlış okunduğundan şüpheye düşülürse, yine şüpheye itibar edilmeyebilir. Fakat ihtiyat edilerek o ayet veya kelime sahih bir şekilde tekrar söylenirse, sakıncası yoktur. Eğer birkaç kez şüpheye düşülürse, bir kaç kez tekrarlanabilir; ancak vesvese derecesine varılır ve yine okunursa, farz ihtiyat gereği namaz iade edilmelidir. (İmam Humeyni, Tevzih-ul Mesail, c.1, s.599, mesele:1016.)
Açıklaması yapılan mesele bir kelime veya ayeti yanlış okuyup okumadığında şüpheye düşen kimse hakkındadır. Ama soruda sorulan şey insanın şüphe etmesi değil yanlış yaptığını bilmesidir. Bu da asıl meselenin farklı olmasına neden olmaz. Böyle bir durumda tekrar zaten yapılmalıdır.