Bütün dinlerin ve toplumlarında kabul ettiği üzere evlilik, kadın ile erkeğin ihtiyaçlarının mantıklı bir cevabıdır. İslam dini evliliği en mübarek yapı ve kurumlardan biri bilmektedir ve takipçilerini evliliğe teşvik ve davet etmiştir. Elbette evlilik için şartlar ve hukuksal sınırlar belirlemiştir.
Peygamberi Ekrem’in (s.a.a) diğer insanlar gibi ihtiyaçları bulunmaktadır. Onu diğer insanlardan ayıran temel tefavüt kendilerine vahiy nazil olmasıydı. “قل انّما انا بشر مثلکم یوحی الیّ” “De ki bende sizin gibi beşerim ancak bana vahiy edilmektedir.”[1] Doğal olarak İslam peygamberinin ihtiyaçlarından biriside evlenmek ve eş seçmekti. Elbette Peygamberi Ekrem’in (s.a.a) ismet sahibi ve insanı kamil olması sebebiyle kendi nefsani güçlerinin kontrolü altında olduğu ve itidalden asla sapmadığı unutulmamalıdır.
İslam peygamberinin hayatını, eşlerinin özeliklerini, Eğer Peygamber müteaddit eş edinmiş ise peygamberin onlar ile olan ilişkilerini veya şekiz yaşında iken Ayşe ile evlenmesini ve on yaşında iken zifafta bulunması[2] dikkatlice incelenecek olursa şu nokta açığa çıkar bu eylemin çeşitli hikmetleri bulunmaktadır. Burada onlardan bazılarına işaret edeceğiz.

 

---