واژه «غدیر» در لغت به چند معنا آمده است؛ مانند «آبگیر»،[1] «قطعه‌ای از آب»،[2] و «جای جمع شدن آب باران».[3]  
غدیر خُمّ در میان راه دو شهر بزرگ دنیای اسلام، مکه و مدینه، در محلی به نام «جُحفه» وجود دارد که در زمان رسول گرامی اسلام(ص) کاروانیان حج در آن‌جا از هم جدا می‌شدند و به طرف دیار خود می‌رفتند. درباره علت نام‌گذاری این مکان به غدیر خمّ، احتمالاتی داده شده است؛ مانند این‌که به اعتبار آب و هوای آن منطقه به این نام نامیده شده است.[4]
پيامبر اسلام(ص) به دستور خداوند، در غدیر خم على بن ابی‌طالب(ع) را امام، وصی و جانشین خود به مردم معرّفى نمود. برای آگاهی بیشتر در این ‌باره نمایه‌های زیر را مطالعه کنید:
«ابلاغ ولايت در غدير»، سؤال 1955
«اثبات امامت امام علی(ع) از قرآن»، سؤال 324

---