یکی از کسانی که رهسپار کوى امام حسین(ع) شد و ملازم رکابش گردید و روز عاشورا به فیض شهادت نائل شده و در شمار شهدای کربلا جا گرفت،[1] نُعَیْمُ (نَعِیمِ)[2] بن عجلان[3] انصاری[4] است که بر اساس گزارش‌های تاریخی در حملات اول به شهادت رسید.[5]

در زیارت‌نامه‌ها‌ی گوناگون بر ایشان درود فرستاده شده است: «السَّلَامُ عَلَى نُعَیْمِ‏ بْنِ‏ عَجْلَانَ‏ الْأَنْصَارِیِّ»،[6] «السَّلَامُ عَلَى نُعَیْمِ بْنِ عَجْلَانَ».[7]

در برخی تألیفات معاصر آمده است که وی به همراه دو برادر دیگر خود، به نام‌های نضر و نعمان، از اصحاب امیر المؤمنین(ع) بودند و در جنگ صفین کوشش‌‌هایی داشتند. نضر و نعمان پیش از واقعه‌ی کربلا از دنیا رفتند. نعیم در کوفه به زندگى ادامه داد و وقتی امام حسین(ع) وارد عراق شد، به سوى آن‌حضرت(ع) رفت و همراه ایشان بود و در روز عاشورا به میدان رفت و در حمله‌ی نخست به شهادت رسید.[8]

[1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614.

[2]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج 2، ص 576، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق.

[3]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع ، ج 4، ص 113، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.

[4]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 493، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.

[5]. مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 113.

[6]. المزار الکبیر، ص 493.

[7]. شهید اول، محمد بن مکی، المزار فی کیفیة زیارات النبی و الأئمة(ع)، ص 152، قم، مدرسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، 1410ق.

[8]. مؤلفان‏، سه مقتل گویا در حماسه عاشورا، مترجم، عقیقی بخشایشی، عبد الرحیم، ص 131، قم، نوید اسلام‏، چاپ دوم‏، 1382ش‏.