در منابع تاریخی و حدیثی اهل سنت جریان تجهیز و تدفین پیامبر گرامی اسلام اینگونه گزارش شده است:

"وکیع بن جرّاح و عبد الله بن نمیر از اسماعیل بن ابو خالد از عامر نقل مى‏کنند که مى‏گفته است پیامبر (ص) را علىّ بن ابى طالب (ع) و فضل بن عبّاس و اسامه ابن زید غسل دادند.  علىّ (ع) عهده دار غسل بود و مى‏گفت : پدر و مادرم فداى تو باد که در مرگ و زندگى پاک و پاکیزه‏اى." فضل و اسامة پرده را نگه ‏داشته بودند.

همین مطلب را یعقوب بن ابراهیم بن سعد از پدرش از صالح بن کیسان از ابن شهاب نقل مى‏کند و نیز عارم بن فضل از حمّاد بن زید، از معمر، از زهرىّ نقل کرده اند.[1]

محمد بن عمر [واقدى‏] از ابن ابو سبرة، از عبّاس بن عبد الله بن معبد، از پدرش، از عبد الله بن عبّاس نقل مى‏کند که مى‏گفته است اول کسى که بر رسول خدا (ص) نماز گزارد، عبّاس بن عبد المطلّب و بنى هاشم بودند و پس آن گاه مهاجران و پس آن گاه انصار و پس آن گاه دیگر مردم که گروه گروه نماز مى‏گزاردند. و چون نماز مردان به پایان آمد پسر بچگان نماز گزاردند و پس آن گاه زنها.[2]

وکیع بن جرّاح و عبد الله بن نمیر، از اسماعیل بن ابو خالد، از عامر نقل مى‏کنند که مى‏گفته است على (ع) و فضل و اسامة در گور رسول خدا رفتند. عامر گوید: مرحب یا ابن ابو مرحب برایم نقل کرد که عبد الرحمن بن عوف را نیز با خود در گور بردند. وکیع در حدیث خود از قول شعبىّ گوید خویشاوندان میّت عهده دار این کارند.

وکیع بن جرّاح و فضل بن دکین از شریک، از جابر، از عامر نقل مى‏کند که مى‏گفته است چهار تن از براى دفن پیامبر (ص) در گور رفتند. فضل در حدیث خود گوید کسى که آن چهار تن را دیده بود، از براى من نقل کرد.

فضل بن دکین از سفیان ثورىّ، از اسماعیل، از عامر نقل مى‏کند که مى‏گفته است مرحب یا ابن ابو مرحب مى‏گفت گوییا هم اکنون آن چهار تن را در مرقد پیامبر (ص) مى‏بینم و یکى از ایشان عبد الرحمن بن عوف بود.[3]

بنا براین گرچه ابوبکر و عمر هم چون سایر مسلمانان بر بدن پیامبر اکرم (ص) نماز خواندند اما در غسل و تجهیز آن حضرت دخالتی نداشتند و در مراسم دفن آن حضرت حاضر نبودند؛ زیرا اگر حضور می داشتند قطعاً وارد شدن در قبر پیامبر و دفن آن حضرت را مایه افتخار و مباهات خود دانسته و چنین سعادت بزرگی را از دست نمی دادند.