پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:

1. روزه اش باطل است، باید آن را قضا کند.

2.اگر شخص عالم به حکم باشد، یا در حالی که امکان سؤال داشته و نسبت به آن تردید داشته است، مرتکب آن شود، باید کفاره افطار عمدی را ادا کند که در حال حاضر، دو ماه پشت سر هم روزه، یا غذا دادن شصت مسکین و بیچاره است.