قرآن کریم در آیات فراوانی بر عالم مطلق بودن خداوند تأکید کرده است. در این‌جا به عنوان نمونه تنها به چند مورد اشاره می‌کنیم.
1. «بگو: پروردگار من حق را (بر دل پیامبران خود) مى‌‏افکند، که او داناى غیب‌ها (و اسرار نهان) است».[1]‏
2. «او چشم‌هایى را که به خیانت مى‌‏گردد و آنچه را سینه‌‏ها پنهان مى‏‌دارند، مى‌‏داند».[2]
3. «در آن روز همگى به پیشگاه خدا عرضه مى‌‏شوید و چیزى از کارهاى شما پنهان نمى‌‏ماند»![3]
4. «او است که آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید و آن روز که (به هر چیز) مى‌‏گوید: «موجود باش!» موجود مى‌‏شود سخن او، حق است و در آن روز که در «صور» دمیده مى‌‏شود، حکومت مخصوص او است، از پنهان و آشکار با خبر است، و او است حکیم و آگاه».[4]
5. «او داناى نهان و آشکار است، پس برتر است از آنچه براى او همتا قرار مى‌‏دهند»![5]

---