در این گونه مسائل باید به تلفّظ افرادی توجّه کرد که بدان زبان سخن می­گویند. در همین راستا، عرب در تلفّظهاى معمول، فتحه‌هاى قبل از واو را کمى شبیه به ضمّه ادا می‌کند.[1] لذا قرائت «یوم» اگر منجر به اشباع نشود، صحیح است اگر چه فتحه کاملاً ظاهر نشود. البته چنانچه فتحه را کاملاً آشکار کنند به قواعد تجویدی نزدیکتر و بهتر است.
در هر حال قرائت آن با اشباع (طوری که حرف «یاء» با صدای «او» خوانده شود)، غلط است و چنانچه بتواند صحیح بخواند اما رعایت نکند، نمازش باطل است.[2]

---