1. زنا عملی حرام و از گناهان کبیره است و زناکار مستحق دوزخ است، مگر آن که توبه کند.
2. اعتراف گناهکار به گناه خود در برابر دیگران، از جمله اعتراف به زنا هنگام ازدواج، حرام است و باید از آن اجتناب شود.[1]
3. در صورتی که بکارت در عقد نکاح شرط شده یا شرط ارتکازی[2] در نظر عرف باشد و بعد از عقد خلاف آن آشکار شود شوهر حق فسخ نکاح را خواهد داشت.
3. انجام جراحی ترمیم بکارت که مستلزم نگاه به عورت و احیاناً لمس آن است، جایز نیست و دریافت اجرت برای آن حرام است. البته برخی از فقها[3] در این‌باره می‌گویند، اگر این عمل برای غرض عقلایی مشروع، مانند حفظ آبروی مؤمن یا حفظ جان کسی بوده و مفسده‌ای مانند ترویج و تشویق به زنا در آن نباشد، اشکالی ندارد؛ هر چند مستلزم نگاه به عورت یا لمس آن باشد و دریافت اجرت در این فرض اشکالی ندارد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[4]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در صورتی که مستلزم لمس و نظر حرام باشد، جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
این عمل جراحی حرام است چون مستلزم نگاه به عورت و احیاناً لمس آن است. و همچنین فریب دادن و معرفی خود به خواستگار به عنوان باکره جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
چنانچه مستلزم لمس و یا نظر به عورت او باشد جایز نیست.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
1. زنا از گناهان کبیره و از نظر فقهی عمل حرام و زنا کار مستحق دوزخ است؛ مگر آن که توبه کند.
2. اعتراف گناهکار به گناه خود در برابر دیگران، از جمله اعتراف به زنا در هنگام ازدواج، حرام است و باید از آن اجتناب شود.
3. در صورتی که بکارت در عقد نکاح شرط شده یا شرط ارتکازی در نظر عرف باشد و بعد از عقد خلاف آن آشکار شود شوهر حق فسخ نکاح را خواهد داشت.
3. انجام جراحی ترمیم بکارت اگر برای یک غرض عقلائی مشروع نباشد، جایز نیست و دریافت اجرت برای آن حرام است و اگر برای غرض عقلایی مشروع، مانند حفظ آبروی مؤمن یا حفظ جان کسی باشد و مفسده‌ای مانند ترویج و تشویق به زنا در آن نباشد، اشکالی ندارد؛ هر چند مستلزم نگاه به عورت یا لمس آن باشد و دریافت اجرت در این فرض اشکالی ندارد.  لینک به سایت استفتائات

---