لطفا صبرکنید
بازدید
9332
9332
آخرین بروزرسانی:
1393/05/10
کد سایت
fa48353
کد بایگانی
59542
نمایه
آیات قرآن همدیگر را تکذیب نمیکنند
طبقه بندی موضوعی
حدیث|علوم قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا آیات قرآن یکدیگر را تکذیب میکنند؟
پرسش
آیا روایاتی داریم که بگوید آیات قرآن یکدیگر را تکذیب نمیکنند؟
پاسخ اجمالی
علاوه بر اینکه در قرآن کریم تصریح شده است که در آیات آن، تنافی و اختلافی نیست؛[1] در روایات نیز آمده است؛ برخى از آیات قرآن برخى دیگر را تصدیق و تأیید میکند و همدیگر را تکذیب نمیکنند و با هم تنافی ندارند؛ در اینجا به برخی از این روایات اشاره میشود:
پیامبر بزرگوار اسلام(ص): «همانا قرآن نازل شده است تا اینکه، برخى [از آیاتش] برخى دیگر را تصدیق [و تأیید] کند و بعضی از آیاتش بعض دیگر را تکذیب نکند».[2]
امام علی(ع) میفرماید: «کتاب خدا؛ بخشی از آن، بخش دیگر را تأیید میکند، و همدیگر را نقض و تکذیب نمیکنند».[3] و «بعض قرآن گواه بعض دیگر است، و اختلافى در آن نیست».[4]
همچنین در روایاتی آمده است که برخی به طور مشخص شبهه نقض و تکذیب آیاتی را نزد امام علی(ع) مطرح کردند و آنحضرت با پاسخی که ارائه دادند، ثابت کردند که آیات قرآن همدیگر را تکذیب نمیکنند، بلکه بخشى از آن، بخش دیگر را تصدیق و تأیید و تفسیر میکنند.[5]
پیامبر بزرگوار اسلام(ص): «همانا قرآن نازل شده است تا اینکه، برخى [از آیاتش] برخى دیگر را تصدیق [و تأیید] کند و بعضی از آیاتش بعض دیگر را تکذیب نکند».[2]
امام علی(ع) میفرماید: «کتاب خدا؛ بخشی از آن، بخش دیگر را تأیید میکند، و همدیگر را نقض و تکذیب نمیکنند».[3] و «بعض قرآن گواه بعض دیگر است، و اختلافى در آن نیست».[4]
همچنین در روایاتی آمده است که برخی به طور مشخص شبهه نقض و تکذیب آیاتی را نزد امام علی(ع) مطرح کردند و آنحضرت با پاسخی که ارائه دادند، ثابت کردند که آیات قرآن همدیگر را تکذیب نمیکنند، بلکه بخشى از آن، بخش دیگر را تصدیق و تأیید و تفسیر میکنند.[5]
[1]. نساء، 82: «أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً کَثیراً»؛ آیا درباره قرآن نمیاندیشند؟! اگر از سوى غیر خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مییافتند(معمولاً در نوع سخنان و نوشتههاى افراد بشر در دراز مدّت تغییر، تکامل و تضادّ پیش میآید. امّا اینکه قرآن در طول 23 سال نزول، در شرایط گوناگون جنگ و صلح، غربت و شهرت، قوّت و ضعف، و در فراز و نشیبهاى زمان آن هم از زبان شخصى درس نخوانده، بدون هیچگونه اختلاف و تناقض بیان شده، دلیل آن است که کلام خداست، نه آموخته بشر).
[2]. «إِنَّمَا نَزَلَ کِتَابُ اللهِ یُصَدِّقُ بَعْضُهُ بَعْضًا وَلَا یُکَذَّبُ بَعْضُهُ بَعْضًا»؛أبو بکر بیهقی، أحمد بن حسین، شعب الإیمان، ج 3، ص 527، ریاض، مکتبة الرشد للنشر والتوزیع، چاپ اول، 1423ق.
[3]. «کِتَابُ اللَّهِ یُصَدِّقُ بَعْضُهُ بَعْضاً وَ لَا یَنْقُضُ بَعْضُهُ بَعْضاً»؛ طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، محقق، مصحح، خرسان، محمد باقر، ج 1، ص 259، مشهد، نشر مرتضی، چاپ اول، 1403ق.
[4]. «أَنَّ الْکِتَابَ یُصَدِّقُ بَعْضُهُ بَعْضاً وَ أَنَّهُ لَا اخْتِلَافَ فِیه»؛ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صبحی صالح، ص 61، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
[5]. ر.ک: شیخ صدوق، التوحید، محقق، مصحح، حسینی، هاشم، ص 255 – 269، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1398ق؛ الإحتجاج على أهل اللجاج، ج 1، ص 259 – 261.
نظرات