در وضو لازم است دست ها از آرنج تا سر انگشت ها به طور کامل شسته شود.[1] بنابراین ناخن ها و مقدار معمولی از آن که بلند شده است (2تا3میلیمتر) جزو انگشت به حساب می آید و لازم است به طور کامل شسته شود و اگر موانعی (لاک، رنگ و... ) دارد بر طرف شود.

برای آگاهی بیشتر به نمایه های زیر مراجعه فرمایید:

1. نمایه: لاک ناخن و وضوی جبیره، سؤال 4680 (سایت: 4966) .

2. نمایه: لاک ناخن و وضو،سؤال 2448 (سایت: 2578) .

پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی:

1. شستن ناخن در محدوده دست در وضوء واجب است و اگر مانعی از رسیدن آب به آن وجود داشته باشد، باید برطرف شود.

2. شستن ناخنی که از محدوده دست خارج است، در وضوء از نظر مشهور علما واجب است و اگر مانعی از رسیدن آب به آن وجود داشته باشد، باید برطرف شود. این نظر هرچند مطابق احتیاط است، ولی از آن جا که چنین ناخنی از محدوده دست خارج است و اطلاق «فاغسلوا وجوهکم و أیدیکم الی المرافق» (مائده: 6) آن را شامل نمی شود و بنابر صحیحه زراره[2] محدوده دست در وضوء از مرفق (آرنج) تا نوک انگشتان است، اقوی عدم وجوب شستن ناخن خارج از محدوده دست در وضوء است و وجود مانع از رسیدن آب به آن ضرری به صحت وضوء وارد نمی کند.