در اینکه ایام دهه اول ماه ذیحجه از فضیلت بسیاری برخوردار است شکی نیست.  در کتب حدیث شیعه نیز احادیث فراوانی در باره فضیلت ایام دهه اول ذی الحجه رسیده است که به یک نمونه اشاره می کنیم. عَلِیُّ بْنُ مُوسَى بْنِ طَاوُسٍ فِی کِتَابِ الْإِقْبَالِ نَقْلًا مِنْ کِتَابِ عَمَلِ ذِی الْحِجَّةِ لِلْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَشْنَاسٍ مِنْ نُسْخَةٍ بِخَطِّهِ تَارِیخُهَا سَنَةُ سَبْعٍ وَ ثَلَاثِینَ وَ أَرْبَعِمِائَةٍ قَالَ وَ هُوَ مِنْ مُصَنِّفِی أَصْحَابِنَا بِإِسْنَادِهِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ مَا مِنْ أَیَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَیَّامِ الْعَشْرِ یَعْنِی عَشْرَ ذِی الْحِجَّةِ قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ لَا الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ وَ لَا الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ إِلَّا رَجُلٌ خَرَجَ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ فَلَمْ یَرْجِعْ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ ذَلِکَ "[1]

بنا بر این کلیات پاسخ مذکور از نظر ما درست است و اما اینکه این ایام حتی از دهه آخر ماه مبارک رمضان (که مشتمل بر شبهای قدر با آن فضیلت هایی که خداوند متعال در باره شب قدر فرموده است) نیز برتر باشد نمی توان ملتزم شد و باید گفت این احادیث در مقام مقایسه فضیلت شبهای دهه اول ذیحجه با دیگر شبها نیست بلکه در مقام بیان فضیلت دهه اول ذی حجه بوده است.