اصطلاح «قُدِّسَ سِرُّه» دعا برای افرادی است که از دنیا رفتند و معمولاً پس از ذکر نام آنها بیان می‌شود؛ نظیر سایر جملات دعای در این زمینه؛ مانند: «سلام الله علیه»، «رحمة الله علیه»، «اعلی الله مقامه» و ... .

«قدّس» به معنای پاکیزگی، طهارت است.[1] وقتی گفته می‌شود: قدّس‏ اللّهُ فلاناً تَقْدِیساً؛ یعنی خدا، فلانى را پاک و مبارک گرداند.[2] اما «سرّ» به معنای امر پنهان و مخفی است.[3]

در این عبارت کلمه «قدِس» از نظر ادبی فعل ماضی مجهول از باب تفعیل است، ولی در این‌جا در معنای دعا به کار رفته و معنایش این است: «پاک و مطهر و مقدس باد». و کلمه «سرّ» به معنای درون و باطن است. و معنای این جمله روی هم رفته چنین است: درون و باطن و روح این انسان از دنیا رفته، پاک و مطهر باد.

این جمله در زبان عرب برای یاد خیر از اموات و طلب آرامش و پاکی روح و مغفرت برای آنها است. با عبارت فارسی: «خدا رحمتش کند»، «روحش شاد» و «روانش قرین آرامش باد» معادل و هم معنا است و در واقع نوعی دعا و طلب غفران و رحمت برای اموات به شمار می‌رود.

[1]. ابن منظور، محمد بن مکرم‏، لسان العرب، ج ‏6، ص 168، بیروت، دار صادر، چاپ سوم‏، 1414ق‏.

[2]. مهیار، رضا، فرهنگ أبجدی عربی- فارسی، ص 247.

[3]. لسان ‏العرب، ج 4، ص  356 .