در خباثت و پلیدی خمر، یا همان مشروبات الکلی، احادیث فراوان با تعابیر متفاوت وارد شده است؛ مانند:
«الْخَمْرُ أُمُ‏ الْخَبَائِثِ‏، وَ مَنْ شَرِبَهَا لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَلَاةً أَرْبَعِینَ یَوْماً، فَإِنْ مَاتَ وَ هِیَ فِی بَطْنِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً»،[1] خمر مادر تمام پلیدی‌ها است، کسی که آن‌را بنوشد خداوند چهل روز نمازش را نمی‌پذیرد، و اگر در حالی‌ از دنیا برود که شراب هنوز در بدنش باشد، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.
«عَنْهُ (ص)‏ الْخَمْرُ جِمَاعُ الْإِثْمِ وَ أُمُ‏ الْخَبَائِثِ‏ وَ مِفْتَاحُ الشَّرِّ»؛[2] رسول خدا(ص) فرمود: خمر در بردارنده تمام گناهان، مادر پلیدی‌ها و کلید هر شری است.
گفتنی است؛ این تعابیر کنایه از این است که نهی و تحریم در مورد مشروبات الکلی بسیار شدید است، و وعده عذاب بزرگ برای نوشیدن آن داده شده است. همان‌گونه که مادر گردآورنده فرزندان می‌باشد، مشروب نیز گردآورنده تمام پلیدی‌ها و گناهان کبیره بوده، و دروازه ورود به تمام گناهان است. در این‌که شرب خمر از حیث پلیدی بر تمام گناهان مقدم داشته شده؛ برای این است که اغلب نوشیدن مشروبات الکلی راهی است برای ارتکاب گناهان کبیره؛ چرا که آدم مست گاهی مستی‌اش وی را به قذف و افترا می‌کشاند؛ گاهی مرتکب قتل، زنا و ... از گناهان بزرگ می‌شود. و مستی قوی‌ترین سبب و نزدیک‌ترین راه ورود به این جنایات است.[3]

---