در غسل ترتیبی واجب است آب به تمام بدن با ترتیب و شرایطی که در رساله های عملیه بیان شده[1] برسد و همه بدن شسته شود و در این شستن، فرقی نمی کند که از دوش دستی استفاده شود یا از غیر آن.

نیّت همان توجّه و قصدی است که شخص هنگام انجام عمل نسبت به عملش دارد، که در مقابل آن غفلت قرار دارد، بنابر این اگر هنگام انجام غسل از شما بپرسند چه کاری انجام می دهید؟ بدانید دارید غسل انجام می دهید، همین برای نیّت کفایت می کند و در نیت به زبان آوردن یا به قلب گذراندن لازم نیست، امّا هر عبادتی که انجام می دهید از جمله غسل باید به قصد تقرّب به خداوند (قربة الی الله) باشد و به این توجه داشته باشید.

بدیهی است که نیت به معنایی که گفته شد باید از اول عمل تا آخر عمل وجود داشته باشد.