لطفا صبرکنید
37349
- اشتراک گذاری
از نظر شرع مقدس اسلام هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، (مانند صحبت کردن) اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد. اما صحبت کردن با نامحرم بدون قصد لذت جنسی و شهوانی و با مراعات عفت و پوشش اسلامی و طبق نیاز عرفی اشکال ندارد. پس، شما می توانید بدون قصد شهوانی و با رعایت شرایط اسلامی، با پسر خاله تان صحبت کرده و ارتباط فامیلی داشته باشید.
پاسخ به پرسش به شرح زیر است:
1. در دین اسلام، چیزی به نام پیمان و پیوند برادر و خواهری میان کسانی که با یکدیگر نامحرم هستند، نداریم؛ بلکه، پیمان برادری میان مردان سفارش شده است که یکی از اقدامات رسول خدا (ص) پس از هجرت به مدینه بود و این پیوند که طبعاً ایجاد آن بر اساس وجوه اشتراک آنان با یکدیگر بود بعدها همچنان حفظ شد؛ مثلاً پیامبر میان ابوبکر و عمر، عثمان و عبدالرحمن بن عوف، طلحه و زبیر پیمان برادری جاری ساخت. خود پیامبر (ص) نیز با حضرت علی (ع) پیمان برادری بست. [1] بنابراین، این پیوند و پیمان شما با پسر خاله تان از ابتدا اشتباه بوده است.
2. نمی توان به نام پیوند برادر و خواهری میان دو نامحرم، با یکدیگر دست داد و چنین چیزی موجب محرم شدن نمی شود، و دست دادن با نامحرم حرام و گناه است. [2]
3. از نظر شرع مقدس اسلام هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، (مانند صحبت کردن) اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد. [3] اما صحبت کردن با نامحرم بدون قصد لذت جنسی و شهوانی و با مراعات عفت و پوشش اسلامی و طبق نیاز عرفی اشکال ندارد. [4] پس، شما می توانید بدون قصد شهوانی و با رعایت شرایط اسلامی، با پسر خاله تان صحبت کنید.
4. دوستی بین دختر و پسر جایز نیست؛ چون ترس افتادن به گناه در میان است. اما ارتباط شغلی، اگر باعث مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد. [5] پس، شما نمی توانید با پسر خاله تان طرح دوستی بریزید.
خلاصه این که: شما طبق موازین شرعی و در حدّ ضرورت و احترام می توانید با پسر خاله تان صحبت کنید و ا ز راهنمایی های ایشان درباره مشکلات زندگی استفاده کنید .
برای آگاهی بیشتر پاسخ های 6912 (سایت: 6998) و 6843 (سایت: 6933) و 1408 (سایت: 1428) را مطالعه کنید.
[1] اقتباس از پاسخ شماره 6843 (سایت: 6933).
[2] اقتباس از پاسخ شماره 2036 (سایت: 2092).
[3] اقتباس از پاسخ شماره 1408 (سایت: 1428).
[4] گلپایگانی، سید محمد رضا موسوی، مجمع المسائل، ج2، ص 229، س 645،دار القرآن الکریم، قم،چاپ دوم،1409ق؛ محمودی، سید محسن، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج1، ص 137-138، انتشارات علمی و فرهنگی صاحب الزمان، ورامین،چاپ چهاردهم، 1384ش.
[5] اقتباس از پاسخ شماره 1408 (سایت: 1428).