«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ الفاتِحِ لِمَا أُغْلِقَ و الخاتِمِ لِمَا سبب نَاصِرِ الحَقِّ بِالحَقِ و الهَادِی إلى صِرَاطِکَ المُسْتَقِیمِ و عَلَى آلِهِ حَقَّ قَدْرِهِ و مِقْدَارِهِ العَظِیمِ».

در روایات معتبر، چنین دعایی از معصومان(ع) و یا بزرگان شیعه نقل نشده است، گرچه متن نسبتاً مشابهی از امام علی(ع) نقل شده است:

«اجْعَلْ شَرَائِفَ صَلَوَاتِک وَ نَوَامِی بَرَکاتِک‏ وَ رَأْفَةَ تَحَنُّنِک وَ عَوَاطِفَ زَوَاکی رَحْمَتِک عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَ رَسُولِک الْفَاتِحِ لِمَا أُغْلِقَ وَ الْخَاتِمِ لِمَا سبب وَ مُظْهِرَ الْحَقِّ بِالْحَقِ‏...».[1]

لذا آنچه در برخی از سایت‌ها در مورد خواصّ دعای موجود در پرسش ذکر شده است، نمی‌تواند مورد تأیید باشد و گفته می‌شود که این دعایی است که مؤسس فرقه تیجانیه از متصوفه آن‌را انشاء کرده و پیروانش هر صبح آن‌را می‌خوانند.[2]

در هر حال و با این وجود، به طور کلی اگر متن هر دعا و مناجاتی ناهمخوان با آموزه‌های دینی نباشد، می‌توان با آنها نیز با خدا ارتباط برقرار کرد و ارتباط با خدا نیز دارای اجر و پاداش خواهد بود.[3]

[1]. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، شرح نهج البلاغة، محقق، مصحح، ابراهیم، محمد ابوالفضل،‏ ج 19، ص 135، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1404ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 86، ص 335، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.

[2]. خطیب حسینى، عبد العزیز محمد سهیل‏، غرر الشام فی تراجم آل الخطیب الحسنیة و معاصریهم‏، مقدمه، محامید، احمد، ج 1، ص 233، دمشق، دار حسان‏، چاپ اول، 1417ق.

[3]. «استفاده از حرز برای از بردن ترس و چشم زخم»، 25619؛ «آیات و دعاها جهت همراه داشتن»، 37268؛ «تفاوت معنای «حرز»، «تعویذ» و «حجاب»»، 48610.